KRISTOF MICHIELS IS DJ 4T4, MUZIKALE BEZIELER van Ultrasonic7 en ’t Hof Van Commerce. Hij speelt ten dans op stubru. uit (vrijdag 4/3, live te volgen op de radio) DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1Vorig jaar speelde je op StuBru. Uit een dj-set als Ultrasonic. Had je toen nog koudwatervrees om met de groep te spelen?

Absoluut niet. Maar er is nogal vaak verwarring geweest over de naam. Normaal gezien draai ik als DJ 4T4, maar sommige promotoren gebruiken liever Ultrasonic of Ultrasonic7, omdat die naam hotter is. Ik hou anders wel van die anonimiteit. Het is bijvoorbeeld best aangenaam dat niet veel mensen de link leggen tussen mijn naam en ’t Hof Van Commerce.

2 ‘Ultrasonic7 Makes You Sweat’ leek vorige zomer een onvervalste succesplaat. Dat liep even anders.

We hebben te veel valse starten gekend om echt door te breken. Het duurde te lang voor de plaat in de winkels lag, en met de airplay van de singles liep ook bijna telkens iets mis. Maar het komt goed: we maken zachtjes de switch van een beginnend groepje naar een band die een vaste waarde zou kunnen worden.

3 De Ultrasonic7- plaat moest een gevoel bevatten dat in het Portugees aangeduid wordt als ‘saudade’: een zoete nostalgie, die geen pijn doet. Heb je verder veel op met die cultuur?

Ik heb er een tijdje gewoond: een geweldig land, waar iedereen op zijn gemak is. Voor een paar maanden was dat heerlijk, maar na een tijdje kreeg ik het moeilijk met het gebrek aan motivatie van de Portugezen. Net als de meeste Vlamingen wil ik na mijn dood een sterke leuze op mijn grafsteen. Ik wil een levenswerk nalaten.

4 Naar verluidt ergerde je je mateloos aan Danzels zomerhit ‘Pump It Up’. Stak het je dan niet dat uitgerekend dát nummer de tweede best verkochte single van 2004 werd?

Ach, steken… Ik wil natuurlijk ook hoog in de buitenlandse charts staan, maar om daarvoor met alle geweld internationale roem na te jagen? Nee, bedankt. Dat betekent namelijk ook dat je een maand op tournee gaat in Italië, waar je in piepkleine zaaltjes speelt en nadien op hotel moet beslissen wie op de grond zal slapen. Leuk is anders.

5 Je noemde Elvis Presley ooit ‘het toppunt van viriliteit’. Het kan geen toeval zijn dat jij net op zanger Tom Derie botste.

Tom is inderdaad de Elvis Van Vlaanderen (lacht). Rond zijn veertiende woonde hij zelfs een tijdje in Las Vegas – nog maar eens een bewijs dat toeval niet bestaat. Maar Tom en ik hebben elkaar vooral gevonden in gekte. We kunnen volledig onszelf zijn bij elkaar. Méér nog: we hitsen elkaar de hele tijd op om verder te gaan.

6 Als ik het goed heb, ben je nu volop aan de nieuwe plaat van ’t Hof Van Commerce aan het werken.

Ja, binnenkort trek ik samen met Serge (Buyse) en Flip (Kowlier) naar zee, om daar nog wat verder te schrijven. We wilden de plaat in een zo relaxed mogelijke sfeer maken. Op dit moment werken we aan een hilarische mystery track, maar er moet nog heel wat geschreven en bijgeschaafd worden.

7Je bent een tijd klinisch dood geweest na een auto-ongeluk, het soort gebeurtenis dat mensen tekent voor het leven. Was dat bij jou ook het geval?

Zeker weten. Je persoonlijkheid verandert. Al je ervaringen van vroeger zitten nog in je geheugen, maar niet meer in je gestel. Wat ook heel eigenaardig is: mensen die ooit klinisch dood zijn geweest, herkennen dat bij elkaar. Wist je dat er behoorlijk wat artiesten zijn die zoiets ook hebben meegemaakt?

8 Wie dan?

Het zou me niet verbazen als Trent Reznor van Nine Inch Nails iets gelijkaardigs heeft meegemaakt. Je hoort dat aan zijn muziek. Veel mensen noemen zijn songs donker en destructief, maar dat zijn ze niét. Hij is gewoon eerlijk. Als je de dood in de ogen hebt gekeken, besef je dat je niemand bent, maar dat maakt dan geen bal meer uit. Dat is niet zwartgallig: zo’n besef geeft je de vrijheid om te doen wat je wil en heft alle valse sérieux op.

9 Sommige mensen vergelijken zo’n coma met een LSD-trip.

Op het gevaar af om als Timothy Leary te klinken: het valt er inderdaad perfect mee te vergelijken. De grens tussen droom en realiteit vervaagt, en je wordt je heel erg bewust van je onderbewustzijn. Je moet daar wel mee oppassen. Voor hetzelfde geld vind je de weg niet meer terug.

10 Jij lijkt me nochtans niet het type dat constant met zijn hoofd in de wolken loopt. Eerder een workaholic.

Ja, maar dan enkel als het op muziek aankomt. In vergelijking daarmee is er trouwens niets dat ik écht graag doe. Af en toe probeer ik wel wat afstand te nemen. Het is niet gezond om alleen maar creatief bezig te zijn. Daar ga je aan onderdoor – voor je het weet, is de waanzin ingeslopen. l

Gunter Van Assche

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content