PJDS, de groep rond Pieter-Jan de Smet,trekt op tournee langs de grote Vlaamse steden met het nieuwe, schitterende album ‘Suits You’ onder de arm. Info: www.pjds.be

1 Dit is je tweede album op evenveel jaar tijd. Vroeger deed je er minstens vier jaar over om een nieuw album uit te brengen. Werkdruk wat opgedreven?

Vroeger duurde het ook veel langer voor ik groen licht kreeg om een plaat op te nemen. Nu ik mijn albums in eigen beheer uitgeef, hoef ik daar niet meer op te wachten. Ik heb het voorbije jaar naar mijn gevoel ook weinig opgetreden, daardoor kon ik sneller met de liveband de studio induiken. Plus: ik zat in een erg creatieve periode.

2 Hoe heb je eigenlijk alle zakelijke problemen overleefd?

De theorie van Malcolm Young van AC/DC is me op het lijf geschreven: als je lang genoeg met je kop tegen de muur beukt, ga je er mettertijd toch eens door zitten. De velokoers biedt anders ook een schone metafoor: een goede spurter blijft op zijn lijn. Ik ben een koppige steenezel, ja.

3 Songtitels als ‘Waiting for this Car (to Crash)’, ‘Killer Cosiness’ of ‘Crumbling Beauties’ doen vermoeden dat je geen vrolijke Frans bent. Terecht?

’t Is een storend verstoorde wereld waarin we leven: iedereen die af en toe zijn antennes in de lucht priemt, wordt automatisch wat paranoïde, toch? Eerlijk, ik ben goedlachs, maar alle vrolijke liedjes zijn al geschreven. Trouwens, mijn teksten hoeven niet per se donker te zijn, het zijn vaak taalspelletjes.

4 Je site geeft genoeg aanleiding tot paranoia: stuur je subliminaal beïnvloedende beelden door?

Je hebt het over die stoorzendertjes? Je kunt inderdaad maar beter geen epilepsie hebben als je erop surft! Nu, je moet er wat voor overhebben als je de songteksten wilt lezen. (lacht)

5 Je hebt blijkbaar een stevige dosis sex-appeal. ‘Hebben alle ladies PJ al eens in actie gezien?’, schrijft een vrouwelijke fan op je site. Wel wel.

Ik ben absoluut geen womanizer (grinnikt). Net zoals 95 procent van alle rockgroepen sta ik trouwens zo goed als zonder pose met mijn gitaar op het podium. De muziek moet energetisch zijn. Alleen als ik mezelf echt in het zweet heb gewerkt, was het een goed optreden.

6 Hoe teleurstellend is toeren in Vlaanderen als je samen met Jean Blaute en Roland in Shanghai voor 18.000 mensen hebt gestaan?

Toen we daar in 1994 speelden, kenden de Chinezen niet eens het verschil tussen Metallica of The Beatles. Het was een behoorlijk surreële situatie: als we iets zongen, vonden ze het zonder meer geweldig. Zo’n manische massa krijgen we hier niet voor ons podium, maar dat maakt niet uit.

7 Liveopnames zijn vaak een fletse doorslag van een memorabel concert. Welke uitzonderingen bevestigen die regel volgens jou?

In een lijstje van beste liveplaten mag Get Yer Ya-Ya’s Out van The Rolling Stones uit 1970 zeker niet ontbreken. De recente livebox van Prince, One Night Alone, vind ik ook schitterend, al weet ik niet of dat al een klassieker is. Live at Leeds van The Who zéker wel. Ooit had ik ook The Name of the Band is… Talking Heads op vinyl, maar ik ben hem ineens zomaar kwijtgeraakt. Er stond een wonderbaarlijke versie van Take Me to The River op.

8 In de voorbije jaargangen van de Album top 100 (stem nu op www.focusknack.be!), deelden ‘Nevermind’ en ‘OK Computer’ de ereplaatsen. Kun je je daarin vinden?

Nevermind van Nirvana is een belangrijke plaat gebleken, maar ik zou er zelf nooit aan denken om Radiohead zo hoog te noteren: volgens mij zijn die écht wel bijzonder overroepen.

9 Hoe ziet jouw topvijf eruit?

Een moeilijke keuze. Berlin van Lou Reed moet er zeker en vast in; Tilt van Scott Walker ook, en verder Achtung Baby van U2, Low van David Bowie en Prince met Sign O’ the Times.

10 ‘Mia’ van Gorki werd onlangs op Radio1 verkozen tot de beste Belgische song ooit. Is dat ook jouw keuze?

Geen kwaad woord over Luc De Vos – alleen al voor de zinsnede Sterren komen, sterren gaan / Alleen Elvis blijft bestaan heb ik hem in mijn hart gesloten -, maar de beste Belgische rocksongs zijn van T.C. Matic. Keuze zat: Oh La La La, Elle Adore Le Noir of Putain Putain, maar evengoed Viva Bomma Pataten met Saucissen! T.C. Matic had een onvoorstelbare sexy groove.

door Gunter Van Assche

‘Radiohead is volgens mij echt wel bijzonder overroepen.’