WAT?
Is er in dit land ooit een straffere, volmaaktere popplaat gemaakt dan Novastar van Novastar? Goed, wij hebben er net een hele nacht naar liggen luisteren met een krat blonde Westmalle en ons geheugen vertoont onderhand meer gaten dan een belegen gruyère die net nog is gebruikt bij een rondje kleiduifschieten, maar eerlijk: wij kunnen er zo een-twee-drie geen bedenken. Niet één andere belpopklassieker heeft ons bij zijn release zo midscheeps geraakt en doet dat haast vijftien jaar later – na duizenden uren radio-airplay – nog altijd. Geen enkele andere plaat van eigen kweek heeft songs met zulke hymnische kwaliteiten als The Best Is Yet to Come. Heeft songs die zo majestueus openscheuren als Caramia. Die zo heerlijk heen en weer slingeren tussen vrolijk uptempo en melancholisch zacht als Smooth Flavours. Of die je zo slaafs meeslepen met een ogenschijnlijk onbenullige melodie als E, maar die na amper één beluistering wel voor eeuwig op je ziel staan getatoeëerd. Want dát soort plaat is Novastar: een die je al bij de hemelse openingsnoten van Wrong het zwerk in tilt, je tien songs lang laat zweven van geluk, om je met Lost & Blown Away weer veilig aan de grond te zetten en je in één moeite nog lekker warm onder te stoppen ook. Nogal een beetje terecht dus dat ze naar aanleiding van Record Store Day een knappe vinylreissue krijgt. De oplage is beperkt – slechts 500 exemplaren – dus snel zijn is de boodschap!
GEPREZEN OF VERGUISD?
Het was in 2000 simpel: wie niet onder een steen leefde of monomaan naar Radio 3 luisterde, haalde dat jaar Novastar in huis. Volgens uw lijfblad was het de plaat waar iedereen na de split van Crowded House op zat te wachten en ‘staat er geen enkel zwak nummer op’. Humo prees vooral het ‘met bladgoud belegde strottenhoofd’ van Joost Zweegers en kon zich verder niet herinneren ‘hoe lang het geleden is dat we nog eens een songwriter onvervaard, borst en kin vooruit, voor de tijdloze en klassieke plaat hoorden gaan en dat hij er nog met verve in slaagt ook’.
EN VANDAAG?
Zelf was Joost Zweegers niet onverdeeld gelukkig met de eigengereide, wat nieuwerwetse productie van Wouter Van Belle. Maar het moet gezegd: de spaarzame infusie van electronica doet vijftien jaar later amper gedateerd aan wegens uiterst secuur gedoseerd. En het dramatische snarenspel van Lars Van Bambost – of moeten we zeggen: Lars Von Bombast – klinkt nog altijd even verbluffend.
CUI BONO?
Zweegers instigeerde rechtstreeks de carrrière van Tom Helsen – hij troefde hem af in de finale van Humo’s Rock Rally maar hielp mee zijn tweede plaat te maken – en onrechstreeks ook van die ándere Leuvense singer-songwriter, Milow.
NOVASTAR *****
Novastar
pop
Music on Vinyl
VINCENT BYLOO
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
