Nachtstad

Eerste zin Een, twee, drie, vier, hoedje van papier.

Brussels minister-president Paul Deman en zijn vrouw hebben een open huwelijk. Al enige tijd geeft zij geen teken van leven meer, maar Deman maakt zich niet te veel zorgen. Ze zal wel bij haar minnaar zijn, denkt hij. Tot hij haar op een fototentoonstelling in Bozar op een van de beelden herkent en haar afwezigheid steeds meer op een verontrustende verdwijning begint te lijken. Daarom doet hij beroep op privédetective Keller Brik, die na zijn vorige zaak (lees: De graffitimoorden) enige bekendheid geniet.

Vroeger, toen hij nog rechercheur was, onderzocht Brik zware misdrijven en dat heeft hem weinig vrienden opgeleverd, binnen en buiten de politie. Hij heeft een complexe relatie met zijn vader, een voormalige hoofdcommissaris die stervende is, en met zowat alle vrouwen in zijn leven. Met zijn moeder kan hij geen normaal gesprek voeren. Hij deelt zijn bed en soms zijn hart met Maria Marinova, een performancekunstenares, maar durft het woord liefde niet uit te spreken. En dan is er Gwen, zijn slimmere, veelkleurige, bitse assistente, die sinds de moord op haar ouders altijd een mes op zak heeft. Met haar vecht hij als kat en hond, en bijna altijd heeft Gwen het laatste woord.

Terwijl Brik op zoek gaat naar de vrouw van de minister-president, onderzoekt Gwen de verdwijning van een tienermeisje, dat net zoals zijzelf in tehuizen en pleeggezinnen is opgegroeid. Dat zowel Brik als Gwen daarbij klappen uitdeelt, maar ook in de klappen deelt, is onvermijdelijk. Lange tijd is niet duidelijk wie hun medestanders en tegenstanders zijn en of er iemand wel echt in geïnteresseerd is om de twee vrouwen te vinden. Intussen sluipt een gevaarlijk virus het land binnen en wordt de eerste lockdown afgekondigd.

In Nachtstad weeft Wouter Dehairs een ingenieus en spannend verhaal rond de verdwijning van twee heel verschillende vrouwen. Bij hem geen karikaturale slechteriken of alleen maar goeden en kwaden. Al zijn personages zijn van vlees en bloed en zitten verstrikt in leugens, schuldgevoelens of loyaliteit. Dehairs gebruikt Brussel als fascinerend decor en hij leidt je met hetzelfde gemak door dure wijken, afbraakbuurten en donkere metrogangen. Nachtstad, winnaar van de Knack Hercule Poirotprijs 2021, is origineel, krachtig, maar soms ook heel teder.