James, DE REVERB ALSTUBLIEFT! – Op hun vijfde langspeler proberen Jim James en zijn makkers van My Morning Jacket het zonder reverb. Een geslaagde oefening, zij het met een valse start.

Evil UrgesRough Trade rock

In tegenstelling tot de Ann Ceurvelsen van deze wereld zijn wij nooit erg ontvankelijk geweest voor leuterpraat in de numerologische sfeer. Maar soms lijkt aan de macht van het getal simpelweg niet te ontkomen. My Morning Jacket bestaat in 2008 precies tien jaar, zijn frontman Jim James dertig. Reken daarbij enkele nog flink nazinderende gebeurtenissen – de band stapte vijf jaar geleden over naar een major en twee bandleden hielden het voor bekeken – en de voedingsbodem voor een existentiële groepscrisis is compleet.

Te oordelen naar Evil Urges, hun vijfde studioalbum, bevindt My Morning Jacket zich inderdaad op een keerpunt. Op het drie jaar oude Z sleutelden Jim James en de zijnen al voorzichtig aan hun vertrouwde sound – door Neil Young & Crazy Horse beademde country met onzachte rockinvloeden en tonnen reverb – maar op Evil Urges gaan ze een pak driester te werk. En dat is even schrikken.

Het titel- en openingsnummer is meteen van een gladheid die we nooit van My Morning Jacket hadden verwacht. Tegen een achtergrond van elektronische bleeps zet James een falset à la Prince op, terwijl halverwege een seventiesriff losbarst die de goede smaakpolitie zonder pardon op de bon zou zwieren. Twee nummers later, tijdens Highly Suspicious, vrezen we al helemáál voor het ergste. Een vreselijke clichériff zwelt aan, James zingt deze keer als Prince die op kruishoogte tegen een prikkeldraad is aangelopen en wordt even later onderbroken door een metalkoortje dat – wij verzinnen niets – van Lordi had kunnen zijn.

Eenmaal ter hoogte van track vier kunnen de fans gelukkig weer opgelucht ademhalen, want de groep herpakt zich na drie miskleunen op indrukwekkende wijze. Ook al blijven we het een beetje jammer vinden dat we het op deze plaat moeten stellen zonder Reverb – mét hoofdletter, jawel, want James en co. beschouwen ‘m als het officieuze zesde groepslid – een song als I’m Amazed is sowieso vintage My Morning Jacket. Idem voor het soulvolle, met lapsteel en vrouwenkoortjes gelardeerde Sec Walkin’, het heupwiegende Two Halves en het zachtmoedige The Librarian, waarin James hardop over de lokale bibliothecaresse fantaseert: ze bedekken al het voorgaande met de mantel der liefde.

Op Evil Urges neemt My Morning Jacket dus een pijnlijk valse start, maar de prijzen worden uiteraard aan de meet uitgereikt en die halen James en trawanten op hun vijfde langspeler weer met alle gemak van de wereld.

DownloadtipS

I’m Amazed

Sec Walkin’

Two Halves

Vincent Byloo