J.G. Ballard,Flamingo, 294 blz., euro 18

Millennium People combineert het beste van Crash en van Cocaine Nights en is vintage Ballard door de sluipende onrust die ontstaat door willekeurige, betekenisloze en perverse geweldplegingen. Een bekend recept, maar een schotel waar we maar niet genoeg van krijgen. Opnieuw revolteert de middenklasse: ‘A small revolution was taken place, so modest and well behaved that almost no one had noticed. Ditmaal zijn het de bewoners van Fulhams Chelsea Marina, een exclusieve woongemeenschap in Londen, die besluiten alles waar ze hun leven lang voor hebben gewerkt, overboord te gooien. Een vreugdevuur van Volvo’s.

Een bom explodeert in Heathrow, en de lege Crash-bedden raken gevuld. Psycholoog en verteller David Markham blijft onverschillig, tot zijn ex-vrouw Laura een van de slachtoffers blijkt te zijn. Hij gaat undercover in de Chelsea Marina, waar de bewoners de volgzame middenklasse wakker willen schudden, ze bevrijden van de zelfopgelegde lasten van burgerlijke gehoorzaamheid, pensioenen en ziekteverzekeringen, privé-scholen en kinderoppassen . De consumentenmaatschappij moet afgebroken worden voor een betekenisvoller leven.

Terwijl Markham de waarheid achter de dood van Laura probeert te achterhalen, raakt hij verwikkeld in een campagne die veel te snel oncontroleerbare proporties aanneemt. Elke zekerheid in zijn leven wordt in vraag gesteld, terwijl elke hoeksteen van de Engelse middenklasse een doelwit wordt van geweldpleging. ‘The absence of rational motive carries a significant of its own. It’s a fluke that were’re alive at all.’ Dat wordt gepersonifieerd door beangstigende en tegelijk intrigerende personages als Dr. Richard Gould, gewezen kinderarts en nu de Dr. Moreau van de Chelsea-set (het zou de broer van Bobby Crawford in Cocaine Nights kunnen zijn).

Millennium People is niet alleen een zeer sterk verhaal, maar ook een culturele analyse. Aanvankelijk lijkt het gewoon nieuwsgierigheid te zijn die je verder doet lezen, maar al snel besef je dat het de schrijfstijl van Ballard moet zijn. En de herkenbaarheid van een portret van de huidige westerling, die wellicht groter is dan we willen toegeven. Entertainend en profetisch. (Hans Comijn)

DOOR HANS COMIJN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content