Stefaan Werbrouck
Stefaan Werbrouck Ex-hoofdredacteur van Knack Focus en tv-freak

Een vijftal jaar geleden had Anthony LaPaglia, bij ons vooral bekend als de FBI-agent in Without a Trace, een bijrol in de komische serie Frasier. Hij speelde de niet al te snuggere broer van huishoudster Daphne, en omdat die van Manchester afkomstig is, had de acteur zich het accent van de Engelse stad eigen gemaakt. Of dat dacht hij tenminste, want toen Frasier in Groot-Brittannië op televisie kwam, liepen er bij de zender meteen verontwaardigde reacties binnen van inwoners van Manchester. Die vonden immers dat LaPaglia’s accent verdacht veel leek op dat van rivaal Liverpool en dat kon volgens hen niet door de beugel.

Om maar te zeggen dat het taalgebruik in tv-series niet alleen in Vlaanderen een heikel punt kan zijn. Sinds de start van het nieuwe tv-seizoen is het debat hier echter weer volop losgebarsten, met klachten over acteurs die Antwerps praten in een serie – Code 37 – die zich helemaal in Gent afspeelt of over het tussentaaltje dat gebezigd wordt in Los Zand. Nu behoor ik niet tot het kamp dat vindt dat het Algemeen Nederlands altijd moet in dramaseries, integendeel: als het beter past bij de personages en het verhaal om geen AN te gebruiken, laat dat dan vooral toe, het kan de kwaliteit maar ten goede komen. Het probleem is echter dat de keuze voor dialect of tussentaal zelden of nooit gemaakt wordt omdat de serie daardoor realistischer wordt, maar veeleer uit gemakzucht. De acteurs in Code 37 spreken Antwerps omdat ze de Gentse tongval niet machtig zijn en de hoofdrolspelers in Los Zand gebruiken liever tussentaal omdat ze zich daar beter bij voelen en omdat AN spreken hun naturel als acteur aantast.

Nu, los van het feit dat veel acteurs zelfs binnen de veilige grenzen van hun dialect geen toonbeeld van natuurlijkheid zijn, dachten wij ook dat het aanleren van andere accenten gewoon deel uitmaakt van het beroep. Als je in de huid van een bepaald personage kruipt, dan moet je je toch zijn of haar manier van spreken eigen maken? Zelfs als het personage in kwestie toevallig een Gentse politiedetective of – zoals in Katarakt – een Limburgse fruitboer is, en een ander dialect spreekt dan datgene waar je zelf mee opgegroeid bent. Tenslotte is de spreekstijl een van de meest bepalende elementen van een personage, en dus enorm belangrijk als je hem of haar op een realistische manier wilt neerzetten. Hugh Laurie sprak 40 jaar lang ‘Oxford English’, maar als je hem in House M.D. bezig hoort, zou je zweren dat hij in de Verenigde Staten geboren is. Kyra Sedgwick groeide op in New York en ging daar naar de meest chique privéscholen, maar in de politieserie The Closer speelt ze een detective uit Alabama en klinkt ze helemaal als een ‘southern belle’.

Nu kunnen we natuurlijk niet garanderen dat als Vlaamse acteurs de moeite doen om een nieuw accent aan te leren de brieven van verontwaardigde kijkers dan zullen uitblijven: vraag dat maar aan Anthony LaPaglia.

Stefaan Werbrouck

Maakt het aanleren van andere accenten niet gewoon deel uit van het acteursberoep?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content