Malorie

Eerste zin Malorie staat met haar rug tegen de bakstenen muur van een klaslokaal.

Malorie en haar zestienjarige kinderen Tom en Olympia leven al tien jaar ondergedoken in een verlaten zomerkamp. Ze houden zich daar schuil voor wezens die je onder geen beding mag aankijken, want één blik op hen drijft je tot onverklaarbaar geweld. De enige manier om jezelf te beschermen, is constant een blinddoek dragen. Op een dag komt er een geheimzinnige volksteller in het kamp langs. In de papieren die hij achterlaat, leest Malorie dat er een geblindeerde trein naar het noorden rijdt. Samen met Tom en Olympia neemt ze de trein, maar onderweg ligt het gevaar constant op de loer. Josh Malerman debuteerde in 2014 met Bird Box, dat werd verfilmd met Sandra Bullock. In dat boek probeerde Malorie met Tom en Olympia een blindenschool te bereiken in de hoop dat ze een veilig onderkomen zouden vinden tussen mensen die niet konden zien. Malorie pikt de draad van het verhaal weer op, want ook de blindenschool zijn ze moeten ontvluchten. Het is een inventief, metaforisch verhaal dat tot nadenken stemt, al leest het ook wat juveniel. Dat komt niet alleen door het simpele woordgebruik en de sentimentele ouder-kindbeschrijvingen, maar ook door de totale afwezigheid van erotiek of lichamelijke verlangens die verder gaan dan honger en dorst.