Low

Krijg nu wat: Low goes Autechre. Het trio – met nog steeds speciale vermelding voor het zingende echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker – dompelt zijn verheven hymnes onder in een troebel bad van gruizige drone-electronica. Het illustreert hoe de groep zich na een kwarteeuw koppig aan het front van haar eigen vernieuwing blijft posteren. Het openingskwartier, dat meandert van een klomp verstikkende ruis naar haast boeddhistische meditatie en diep pulserende mystiek, drijft je naar de punt van je stoel. Double Negative geeft lucht aan een oprukkende neurose, een psyche die zich ingekapseld voelt. Heel vaak is de uitvoering van dat idee beklemmend. Toch verliest de groep zichzelf soms in het experiment en vooral te veel stemvervorming, waardoor het lijkt alsof een opdringerige remixer de plaat kaapt.