Donderdag 5/11, 21.30, één.
De humoristische sketchshow Loslopend wild, over en met vrouwen, vol herkenbare situaties en door Smack the Pony geïnspireerde vrouwenhumor, is aan zijn derde jaargang toe. Een van de terugkerende actrices is Inge Paulussen, bekend bij het grote publiek als voormalige flikkenpartner van Witse en de onderdanige echtgenote van ‘de kloot’ uit Clan. Wat mogen we verwachten in het nieuwe seizoen? ‘Mijn innerlijke wraakgodin in latexpakje alvast niet. Die sketches namen te veel tijd in beslag: een halve draaidag, terwijl we er doorgaans twee à drie per dag inblikken.’
INGE PAULUSSEN: De humor blijft in elk geval hetzelfde. Dat we ‘& gevogelte’ aan de titel hebben toegevoegd, betekent wel dat er meer mannen meedoen. En dat er in elke aflevering een verrassingsacteur opduikt.
Mannelijke kijkers zullen zich nog die ene scène uit het eerste seizoen herinneren waarin je in een bar je slip uitschiet. Krijgen ze meer van dat?
PAULUSSEN: Ik denk dat het nu aan de mannen is om hun gat te laten zien. Echt, ik heb weet van verschillende blote mannenkonten. (lacht)
Eerlijk is eerlijk.
PAULUSSEN: Het grote verschil is dat meer sketches over koppels en relaties zullen gaan dan in de eerste seizoenen. Ik geloof niet in humor die uitsluitend voor mannen of uitsluitend voor vrouwen bedoeld is. Als je genoeg empathie hebt, kun je met beide geslachten lachen.
Wat is je favoriete sketch uit de vorige reeksen van Loslopend wild?
PAULUSSEN: De ‘Allez Monique’-sketch, waarin het personage dat Katelijne Verbeke vertolkt met drie jongere vrouwen gaat lunchen, en telkens met de strafste clou komt. Zeggen de drie jongere vrouwen: ‘Oké, je moet kiezen: Gert of Samson?’ dan zegt Monique: ‘Oké, je moet kiezen: een bord kaka eten of de papa pijpen?’
‘Hoe meer vrouwen schrijven en regisseren, hoe mooier de rollen voor vrouwen kunnen worden’, zei je Loslopend wild-collega Tiny Bertels onlangs in Knack Focus.
PAULUSSEN: Dat denk ik ook. Het is lang een mannenwereldje geweest, maar ik heb de indruk dat er steviger vrouwenrollen aan zitten te komen. Ik hoop dat die trend zich doorzet. Het vorige seizoen van Loslopend wild kreeg een diversiteitstrofee, louter omdat er zo veel vrouwen in meededen. Super, het wijst op een positieve evolutie, maar eerlijk: de vrouw is toch geen zeldzaamheid of rariteit?
Je rijgt de rollen aan elkaar: Zuidflank, straks weer Vermist en Cordon en het nieuwe Beau séjour. Loslopend wild lijkt dan haast een buitenbeentje. Ben jij intussen gegroeid in het comedygenre?
PAULUSSEN: Je leert wel heel veel bij door comedy te draaien. Dat het niet zo’n makkelijk genre is, bijvoorbeeld. Soms lijkt een sketch heel grappig op papier, en als je hem dan uitvoert is hij heel erg flauw. Humor is persoonlijk. Wat de ene mens grappig vindt, daar blijft de andere onbewogen bij. Ik vind het sowieso plezant om te doen, en ik kijk er zelf ook graag naar. Comedy kan je oppeppen wanneer je in een dip zit. Zo zag ik onlangs de zaalshow van Wim Helsen, Spijtig spijtig spijtig. Heel hard mee gelachen. Van de vrouwelijke komieken bewonder ik de Britse Miranda wel. En de madammen van Absolutely Fabulous zijn ook zalig.
ANDREAS ILEGEMS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
