‘Dit is nog maar het begin, ik ga alleen maar beter worden’, aldus Shamir (20) in dit blad, toen we hem een jaar geleden een mooie toekomst voorspelden. Het is behoorlijk snel gegaan sindsdien, want deze week verschijnt zijn debuutalbum Ratchet, en wel via XL Recordings, het label van onder meer MIA, FKA twigs en Adele.

Net als Adele zing jij vaak over de ups en downs van liefdesrelaties, maar wel vanuit een heel andere perspectief.

SHAMIR: Je kunt mijn songs zien als in liedjes verpakte goede raad. Ik heb nog geen grote liefdesdrama’s meegemaakt – daarvoor ben ik te jong – maar tegelijk heb ik al heel vroeg het klappen van de zweep leren kennen. Gewoon, door hoe ik eruitzie, door wie ik ben. Ik heb een dikke huid gekweekt, en daarom ben ik goed geplaatst om advies te geven. Vraag het maar aan mijn vrienden, ik regel al hun levens. (lacht)

Je hebt zelfs een hulplijn opgestart: 1-844-4Shamir, voor iedereen met relatieproblemen. Echt, of gewoon een promostunt?

BAILEY: Dat nummer is niet rechtstreeks verbonden met mijn privételefoon – ik ben niet gek – maar je kunt er wel een boodschap achterlaten. De beste vragen zal ik beantwoorden in een videoboodschap. Er hebben trouwens al een pak mensen naar dat nummer gebeld. Het is begonnen als grap, maar straks groei ik uit tot een soort Oprah Winfrey. Niet mijn ambitie, mensen!

‘Girls are sad all the time /’cause good guys are so hard to find’, zing je in Make a Scene. Je spreekt uit ervaring?

BAILEY: Neen, ik lach er net mee. Leuke, goede mensen zijn er nu eenmaal niet in overvloed. Jongens noch meisjes! En als je geen leuke jongen kunt vinden, zit de kans er dik in dat je zelf niet zo een heel leuke persoon bent. (lacht)

Je album heet Ratchet, een ratel of een soort tandwiel. Maar mijn urban dictionary zegt dat het een soort trashy versie van een diva is. Klopt dat?

BAILEY: Het is een nogal marginale gettoterm die mijn vrienden en ik als een soort geuzennaam hebben opgeëist. Een ratchet is eigenlijk iemand die heel erg sexy en gangsta probeert te zijn, maar op een nogal aandoenlijke manier de bal compleet misslaat.

Naar het schijnt hou je ervan om tijdens je shows alle mensen in het publiek een knuffel te geven. Gaat dat nooit eens fout?

BAILEY: Er is me tot nu toe nog maar één keer een knuffel geweigerd, in Parijs. Ik ben eigenlijk nogal verlegen, en tijdens een optreden stel ik me heel kwetsbaar op. Een knuffel kan dan geweldig deugd doen, en zo merken de mensen meteen dat ik wel degelijk oprecht ben. Win-win!

JONAS BOEL