Léonie Bischoff

© GF BÉNÉDICTE MAINDIAUX

1 Waarom wilde je een stripverhaal maken over de schrijfster Anaïs Nin?

Léonie Bischoff: Ze spreekt me al heel lang aan. Ik las haar dagboeken al toen ik nog studeerde. Ik hield van haar manier om zich uit te drukken en ik herkende een deel van haar strijd. Ze vertelde heel open over haar frustraties als artieste. Ik raakte steeds meer door haar gefascineerd, las ál haar dagboeken en zocht informatie over de mensen met wie ze omging. In tegenstelling tot veel van mijn vrienden leerde ik Henry Miller bijvoorbeeld via Anaïs Nin kennen, in plaats van omgekeerd. Mijn interesse verminderde maar niet, dus vond ik het logisch om een strip over haar te maken. Haar werk en leven zijn nog altijd ongelooflijk actueel.

2 Is haar werk feministisch?

Bischoff:Ja en nee. Op een heel onschuldige manier, met een blik die nog niet gekleurd is door het latere feminisme, snijdt ze toch al heel veel ongelijkheden tussen man en vrouw aan. Zo zie je dat de verantwoordelijkheid voor seksueel misbruik in haar omgeving systematisch bij de vrouw wordt gelegd. Ze schrijft heel openlijk over de interne conflicten die zulke mechanismen bij een vrijgevochten vrouw zoals zijzelf veroorzaken. De maatschappij staat haar persoonlijk geluk in de weg. Dat beschrijft ze heel mooi en concreet. Ze staat niet op de barricades. Het gaat bij haar alleen over haar eigen leven. Om daarin het geluk te vinden is ze heel strijdvaardig. Ze bedient zich van leugens en ziet die niet als iets negatiefs, maar als een middel om haar leven te kunnen leiden. Ze beseft wel niet dat het onrecht dat ze ondergaat – onder andere incest – systematisch is. Door alle verhalen die de laatste jaren naar buiten komen, wordt heel duidelijk dat zoiets helemaal niet zeldzaam is.

3 Heeft MeToo een rol gespeeld in dit project?

Bischoff:MeToo heeft me geholpen om erin te geloven, maar het idee om een biografie van Nin te maken, was al veel ouder. Haar dagboeken passen wel heel goed bij die beweging, omdat haar teksten vol met intieme getuigenissen over seksuele ongelijkheid staan. Ik bewonder haar omdat ze ondanks alle psychologisch en fysiek geweld een positieve visie op haar eigen sensualiteit bleef behouden. Ze liet de moed niet zakken en toonde dat vrouwen seksueel verlangen ook heel belangrijk kunnen vinden. In die zin kondigt ze al een tak van het feminisme aan die prostitutie of porno niet noodzakelijk systematische onderdrukking vindt, zolang als vrouwen maar autonoom kunnen beslissen wat ze met hun lichaam doen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content