KV MECHELEN ’88 VOLKSCLUB WINT EUROPACUP

De laatste Europese kampioenen uit België. 'De coryfeeën van toen hebben dat verhaal al vaak verteld, wij lieten de fans aan het woord.' © REPORTERS

Woensdag 8/5, 23.20 – Canvas

Het is al zo lang geleden dat het inmiddels is uitgegroeid tot een klassieke quizvraag: welke Belgische club won als laatste een Europese bekerfinale? Nee, niet Anderlecht, niet Club Brugge maar KV Mechelen ging in 1988 aan de haal met de toenmalige Europacup II, de beker der bekerwinnaars. Enkele jonge Mechelse tv-makers, ten tijde van de feiten nog nauwelijks de pampers ontgroeid, brengen op Canvas dit roemruchte stukje voetbalgeschiedenis weer tot leven.

Waarom dit verhaal?

EVERT WINKELMANS: Net omdat we destijds te jong waren om het bewust mee te maken. Ik ben al sinds 1997 supporter van KV Mechelen. Ik herinner me dat mijn vader, supporter van Lierse, mij en mijn twee broertjes meenam naar Achter de Kazerne, het stadion van KV Mechelen, voor de derby tussen die twee clubs. Lierse zou dat jaar kampioen worden, Mechelen verdween uit eerste klasse. Het ging toen slecht met KV, maar ik heb hen sindsdien nooit meer in de steek gelaten. Mijn vader is dat bewuste jaar overleden, wat die herinnering aan mij eerste KV-match nog bijzonderder maakt.

Hoe begin je daaraan, aan een documentaire waarvan het onderwerp je – misschien wel te – nauw aan het hart ligt?

WINKELMANS: Het onderwerp uitspitten en op zoek gaan naar een goede invalshoek. Zo kwamen we er al vlug op uit dat we niet opnieuw de bekende coryfeeën uit die glorieperiode, zoals trainers Aad de Mos en Fi Van Hoof, voor de camera moesten halen. Die hebben het verhaal van de Europacup al zo vaak verteld. Tijdens onze zoektocht naar goede getuigen hebben we ze vlak onder onze neus gevonden: de verstokte KV-fans die er in de jaren tachtig al bij waren.

Het gevoel dat zij erbij hebben, is heel dubbel. Enerzijds behoren die jaren tot hun mooiste voetbalherinneringen, maar tegelijkertijd overvalt hen het gevoel: dat komt nooit meer terug. Om die reden was het aanvankelijk niet evident om hen aan de praat te krijgen.

Volksclub wint Europacup, zo luidt de ondertitel van jullie documentaire. En een volksclub is het nog steeds?

WINKELMANS: Ben je al eens in Achter de Kazerne geweest? Je zult zien dat de tijd er al tientallen jaren stil lijkt te staan. Het is een, zeker voor eerste klasse, klein stadion dat uit geldgebrek nooit volledig gerenoveerd is: klein, een beetje koterij maar wel gezellig en volks, gerund door trouwe vrijwilligers. Toen KV in de jaren tachtig in eerste klasse kwam, wisten de andere clubs niet wat ze zagen als ze er op verplaatsing kwamen spelen.

En omgekeerd. Herinner je, het waren de jaren van het hooliganisme, het Heizeldrama… Men slingerde toen bierglazen naar elkaars hoofd – je mocht daar nog mee het stadion binnen. Wel, KV had niet eens zo’n harde supporterskern. Omdat de KV-supporters na de match niet wisten wat hen overkwam, heeft een van onze getuigen, Rudi, toen zelf een harde kern uit de grond gestampt.

Kunnen die dagen nog terugkeren?

WINKELMANS: Ik behoor tot de believers, volgens mij kan het nog. Kijk terug naar de jaren tachtig, Een aantal goede spelers – Michel Preud’homme, Lei Clijsters, Piet den Boer en Marc Emmers – fungeerden als de spil van het succes. Vandaag zou het wellicht meer geld kosten om zoveel talent samen te brengen, maar je mag de factor camaraderie, zowel bij spelers als supporters, niet onderschatten.

Hoe hebben jullie, als jonge tv-makers, voor jullie eerste grote project Canvas kunnen overtuigen?

WINKELMANS: We hebben alles eerst op eigen houtje, met eigen middelen, gefilmd. Een riskante onderneming. We zijn met de eerste afgewerkte twintig minuten naar Canvas getrokken en daar kregen we gelukkig het groene licht om een volwaardige docu af te werken.

Met enkele generatiegenoten richtte je het productiehuis Nummer 10 op. Waarom net dat rugnummer?

WINKELMANS: Op het voetbalveld is de speler met nummer tien de spelverdeler, doorgaans de creatiefste speler en de persoon die de hele ploeg op sleeptouw neemt. Dat leek ons wel een leuke naam voor een productiebedrijf, gezien onze voorliefde voor voetbal. Onze stijl? Vrijblijvend maar tegelijkertijd met passie, niet al te serieus maar wel boeiend om naar te blijven kijken.

Specialiseert Nummer 10 zich in voetbaldocumentaires?

WINKELMANS: Ons uitgangspunt is dat je eerst heel goed moet worden in wat je kunt, vandaar ook dat ons eerste werkstuk over voetbal gaat. Verder ligt nog alles open. Zoals bij deze docu is het vinden van een geslaagde invalshoek doorslaggevend. We brainstormen constant, dus wie weet waar we bij uitkomen. We zien wel, Nummer 10 is voor niemand van ons een fulltimebezigheid. Ikzelf bijvoorbeeld werk als freelance-redacteur voor programma’s als Extra Time en de sportrubriek van De zevende dag, een van onze collega’s is als dagelijkse job dan weer kleuterleider. Met KV Mechelen ’88 hebben we alvast de smaak van het grotere werk te pakken.

HANS VAN GOETHEM

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content