Knikkerkoning

Eerste zin Anne telt de sneeuwvlokjes die voor het raam vallen door ze te volgen met haar vinger.

Waarom op zoek gaan naar tot de verbeelding sprekende verhalen als je er thuis zowat over struikelt? En dus schreef Kira Wuck het verhaal van haar ouders neer, van Otto uit het landelijke Renswoude en van Anne, haar Finse moeder. Otto’s vader werd weduwnaar toen de jongen nog klein was en hertrouwde met Albertina, een vrouw met twee kinderen van twee verschillende mannen die volgens de goegemeente daarom niet beter meer kon krijgen dan een Indonesiër. Opeens moest Otto naar de kerk en werd hij zowat dagelijks benadeeld ten opzichte van Albertina’s kinderen. Zo gauw hij kon ontsnapte hij daarom naar Amsterdam, waar hij in de handen viel van Ron, drugdealer, pooier en liefhebber van jonge jongens. Het was in diens huis dat hij voor het eerst Anne ontmoette, de vrouw met wie hij, een beetje stoemelings, zou trouwen en een dochter krijgen. Kira dus, die in de roman Jane heet.

‘Met de Knikkerkoning in je buurt kan je niets overkomen’, zegt Otto. Misschien was dat in Renswoude wel zo, maar niet in Amsterdam, en zeker niet in de jaren zeventig, toen junks alles wat los en vast zat achteroverdrukten en je kraakpand nooit een veilige woning werd. Werken deden Anne en Otto niet. In opdracht van Ron ging zij met mannen mee. Hij speelde gitaar en zong Dylan. Tot Anne zwanger werd.

Knikkerkoning komt moeizaam op gang. Wuck schrijft korte zinnetjes in de tegenwoordige tijd, waardoor haar schriftuur soms iets kinderlijk naïefs krijgt. In haar twee poëziebundels, Finse meisjes en De zee heeft honger, en in de korte verhalen uit Noodlanding, doorbrak ze de monotonie met spitse observaties en veel absurde humor, als was ze een Nederlandse Delphine Lecompte. Hier ontbreekt dat. Aanvankelijk lees je slechts mondjesmaat een zin die je misschien zal onthouden. Maar het boek groeit gelukkig wel, samen met zijn personages. Het bezoek aan de villa van Brigitte Bardot, die misprijzend op Annes bontjas neerkijkt en smelt voor Otto’s Dylan-covers, is grappig. Annes groeiende drankverslaving dan weer tragisch. Je moet niet alles in alcohol omrekenen, merkt Otto op nadat Anne hem berispt heeft omdat hij geld aan een bedelaar gegeven heeft. Zo gaat de tijd sneller, antwoordt ze.

Knikkerkoning ***

Kira Wuck, Podium, 207 blz., ? 20,99.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content