Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

Voor z’n vierde langspeler heeft Kings Of Leon bij U2 over het muurtje gekeken, maar de countryroots blijven intact.

Only By The Night ***

rock

SonyBMGWat is dat toch met groepen die met U2 op tournee gaan? Of ze nu The Killers, Snow Patrol of Arcade Fire heten: zodra ze in het zog van Bono en co de wereld zijn rondgetrokken, voelen ze de onweerstaanbare drang om hun muziek op stadionleest te schoeien. Bij Kings Of Leon is het ook al van dattum. Goed, de Amerikaanse domineeszonen hádden hun moerassige countryrock al een aanzienlijk grootser en weidser geluid aangemeten. Na twee platen vol briesende garagerock en furieuze countrypunk liet Because Of The Times vorig jaar een opvallend ambitieuze groep horen; een groep die bigger than life klonk zonder haar roots in de zompige traditie vanLynyrd Skynyrd en CCR te verloochenen.

Maar op het nieuwe Only By the Night lijkt dat evenwicht af en toe een beetje zoek. Matthew Followill, behalve het neefje van broedertrio Caleb, Nathan en Jared Followill ook de gitarist van de groep, slaagt er op Kings Of Leons vierde worp maar niet in om zijn bewondering voor The Edge weg te stoppen. Zo baadt de nogal bedrieglijk getitelde opener Closer in een zee vanreverb, bevatten de riffs in afsluiter Cold Desert meer echo’s dan noten en doen ook de staccato’s in 17 onwillekeurig aan de gitaarsound van The Edge denken. Wij worden daar niet altijd even vrolijk van, maar wij zijn dan ook geen fan van Het Gemutste Ringbaardje.

Tant pis, wij slikken die detailkritiek maar wát graag in bij het horen van de zeven ándere songs op Only By The Night. Want de epische grandeur waar Kings Of Leon tegenwoordig in grossiert blijkt nu ook weer niet altijd te vloeken met hun hang naar rustieke countryriedels en rafelige rock-‘n-roll. Neem nu Crawl en single Sex On Fire: het eerste draaft in een roes van distortion naar een finale die op geen enkele plaat van Led Zeppelin had misstaan, het tweede is behept met een refrein dat erom schreeuwt om – euhm – mee geschreeuwd te worden. Notion en Use Somebody zijn twee powerballads die zich van zowat alle denkbare clichés bedienen en toch, dankzij die geheel eigenwijze delivery van Caleb Followill, naar de strot – en als u niet uitkijkt ook naar uw ballen – grijpen. Ook in het zacht openscheurende Revelry en het aan My Morning Jacket verwante Manhattan is het de stem van Caleb Followill die het ‘m doet. In dat laatste buitelen en struikelen liefst drie briljante gitaarlicks over elkaar in een wedloop om de Lick van het Jaar.

En nu we het toch over eindejaarslijstjes hebben: de twee vorige platen van Kings Of Leon eindigden telkens bijzonder hoog in Focus‘ Definitieve Eindlijst. In onze top 10 van 2008 komt Only By The Night voorlopig nog niet voor, maar de Kings hebben natuurlijk nog drie lange maanden om ons alsnog te overtuigen. Spannend!

Vincent Byloo

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content