KIEKENS

Woensdag 30/11, 20.40 – één.

Kiekens, de sitcom van Stany Crets, is eindelijk verlost van het predicaat ‘langverwacht’. Oorspronkelijk werd de serie gemaakt voor Exqi, maar het is uiteindelijk één dat ruimte maakt voor deze ode aan de Britse oersitcom. Een gesprek met Stany Crets én Oud België-buddy/regisseur Indra Siera.

Jonas Van Geel, die Wesley speelt, omschreef ‘Kiekens’ vorige week nog als een leraarskamer waar nog moet doordringen dat de school is uitgestorven. Klopt dat?

STANY CRETS: Het geeft mooi de sfeer weer, ja. Ik was op zoek naar een arena die nog niet te vaak gebruikt is. Kiekens speelt zich niet af in de klas, zoals Meester! Hij begint weer, maar in de leraarskamer, een hel waarin personages tot elkaar gedoemd blijken. Voor het decor, ontworpen door Kurt Loyens van Loft, hebben we inspiratie gehaald uit oude schoolgebouwen. Ik wilde dat de serie iets tijdloos uitstraalde.

INDRA SIERA: Als regisseur was het voor mij een waar genoegen om alle waanzinnig goede ideeën van Stany in een verfilmbaar geheel te lepelen. Niet altijd evident, zeker omdat de finale scripts vaak pas op het laatste nippertje klaar waren. Geloof het of niet, maar we hebben op de set maar één keer echt ruzie gemaakt. Over hoe iets in brand moest schieten. Ja, er zal brand zijn, of wat had je gedacht?

Klassieke kolder, knetterende dialogen en totale chaos: jullie steken de bewondering voor Britse schoolvoorbeelden ‘Fawlty Towers’ en ‘The Young Ones’ niet weg.

CRETS: Waarom zouden we in godsnaam het zonlicht ontkennen? Hoor je Admiral Freebee al beweren dat hij nog nooit van Neil Young heeft gehoord? Goede comedy is terug te brengen op archetypes en de Britten hebben getoond hoe je daar geweldige dingen mee kunt doen.

Klopt het dat hoofdrolspeler Koen Van Impe aan het scenario heeft meegeschreven?

CRETS: Ja, ik heb de grote lijnen uitgezet en daarna samen met Koen, Johan Terryn en Geert Bouckaert de scenario’s verder uitgewerkt. Peter (Van den Begin, nvdr.) is ook af en toe komen binnenspringen. Als Raymond Kiekens, een venijn van een leraar die wanhopig de ambitie koestert om directeur te worden, speelt Koen naar mijn mening de rol van zijn leven. Ik reken er toch wel op dat Kiekens’ moodswings legendarisch zullen worden bij de Vlaamse kijkers – aan Koens acteerwerk zal het alleszins niet liggen.

Jullie hebben ook Werther Van der Sarren gecast. Uit nostalgie?

SIERA: Aanvankelijk stond dat personage in Stany’s script enkel omschreven als een ingedommelde leerkracht die af en toe iets onverstaanbaars mompelt. Plots zei Stany: zou dat niets voor Werther zijn?

CRETS: En die mens heeft de rol met verve gespeeld, plus: hij heeft zich geweldig geamuseerd. Er zijn wel meer beslissingen organisch gegroeid. In het scenario was er lang sprake van een directrice, tót iemand de naam van Jaak Van Assche liet vallen. Hoe kon ik Jaak vergeten! Dus werd de directrice een directeur.

Waardoor er slechts twee vrouwelijke personages zijn.

CRETS:(Grijnst) Anderhalf! Lerares Brigitte, die alleen gespeeld kon worden door Isabelle Van Hecke, is zo teleurgesteld in haar huwelijk met wiskundeleraar Matthijs dat er maar weinig vrouwelijks aan haar overblijft.

SIERA: Maar vergeet Barbara Sarafian niet. Met een geweldige precisie zet zij Myriam neer, een vrouw die nog erger teleurgesteld wordt in de liefde.

Ook een geweldige vondst is conciërge Dirk Smout, een oude punker die sinds de jaren 80 blijven hangen is omdat hij schijnbaar nooit zijn diploma heeft gehaald.

CRETS: Dat personage is pas beginnen te leven tijdens de lezingen, met dank aan vertolker Peter Van den Eede. Smout is een geweldig schimmige figuur die werkelijk álles kinky vindt.

En heren, welke wilde toekomstplannen koesteren jullie: de terugkeer van Debby en Nancy bij vtm?

SIERA: Daarvan doe ik opnieuw de regie. Ik moet het helaas nog stilhouden, maar wat Peter en Stany nu weer aan het bekokstoven zijn, ziet er geweldig uit. Ik ga ook een film regisseren: Bro’s, geschreven door acteurs Jan Van Looveren en George Arrendell. Zelden zo’n goed script gelezen. Stany heeft trouwens ook een filmscenario klaar, maar dat mag ik niet verfilmen. (Pruilt)

CRETS: Nee, dat is iets helemaal voor mezelf. Ik heb nu bij het VAF om productiesteun gevraagd. Daarnaast ben ik volop bezig met de Vlaamse bewerking van The Producers én werk ik aan het scenario van een eigen musical.

Zijn jullie als fervente tv-kijkers trouwens al wat aan jullie trekken gekomen dit najaar?

CRETS: Wel, ik heb eigenlijk niet heel veel tv gekeken. Een kwestie van te weinig tijd, maar ook weinig goesting. Ik zag vooral hernemingen van uitgemelkte formats. Het Goddelijke Monster? De eerste afleveringen zagen er goed uit, maar door tijdsgebrek moet ik de rest van de reeks nog inhalen.

Siera: Ik vond de reeks goed. Wat veel gimmicks misschien, maar verpletterend goed gespeeld. Michel Van Dousselaere! En Ianka Fleerackers! Zo had ik haar nog nooit zien spelen, ik kreeg tranen in mijn ogen van dat triestige besje dat ze neerzette – een topprestatie.

(H.V.G.)