Judy Garland, van kindsterretje tot gebroken icoon

Judy Garland © iStock
Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Toen ze tweeënhalf was, stond ze voor het eerst op een podium, als zestienjarige werd ze een Hollywoodster en op haar vijfenveertigste kon ze de eindjes met moeite aan elkaar knopen. Het echte verhaal achter Judy.

‘You won’t forget me, will you?’ vraagt Judy Garland in de biopic Judy aan haar publiek na een schitterende show. Vijftig jaar na haar dood blijkt die vrees nog steeds ongegrond. De Amerikaanse zangeres, actrice en danseres staat in het collectieve geheugen gegrift als een van de grootste sterren die Hollywood ooit heeft gekend. En toch is het niet zo gek dat Garland zich die vraag stelde.

Wanneer ze in 1968 arriveert in Londen om er vijf weken lang op te treden in de nachtclub The Talk of the Town, zit Garland behoorlijk in de put. Ze dreigt de voogdij over haar twee jongste kinderen kwijt te raken, is blut, zit aan de slaappillen en heeft geen thuis. De Londense shows moeten haar financieel zien te redden, maar bevestigen eerder haar reputatie van ongeleid projectiel. Af en toe slaagt ze erin om het publiek tot tranen toe te beroeren, maar op andere avonden verschijnt ze veel te laat op het podium of is ze zo dronken en chaotisch dat ze wordt uitgejouwd en met voedingswaren bekogeld.

Eén blik op haar geschiedenis en je begrijpt waar die wispelturigheid vandaan komt. Judy Garland heeft namelijk nooit een normaal leven gekend. Ze wordt in 1922 geboren als Frances Ethel Gumm. Haar ouders zijn variétéartiesten, en als dreumes van tweeënhalf jaar staat ze voor het eerst zelf op het podium van vaders theater om Jingle Bells te zingen. Niet veel later begint ze samen met haar twee oudere zussen op te treden als The Gumm Sisters.

Haar moeder is een rasechte stage mom, vastberaden om haar dochters de showbusiness in te duwen. Frances blijkt al snel over het meeste talent te beschikken en krijgt vanaf haar tiende amfetamines en slaappillen toegediend om het helse tempo van de entertainmentindustrie vol te houden. ‘ The real Wicked Witch of the West‘, noemt Garland haar moeder later.

Tekst gaat verder onder de foto.

Judy Garland, van kindsterretje tot gebroken icoon
© Getty Images

Op haar dertiende tekent ze een contract bij filmstudio MGM. Drie jaar later speelt ze Dorothy Gale in The Wizard of Oz, nog steeds de rol waarmee ze het meest wordt geïdentificeerd. Ze wordt prompt gebombardeerd tot een van Hollywoods populairste kindsterretjes, maar het leven in de spotlights eist zijn tol.

‘Ze gaven ons peppillen’, laat Garland in haar memoires optekenen over de lange werkdagen (vaak achttien uur aan een stuk) die zij en haar jonge collega’s moeten kloppen. ‘Daarna brachten ze ons naar het studioziekenhuis en stopten ze ons vol slaappillen. Na vier uur slaap maakten ze ons wakker en kregen we opnieuw peppillen. Dat was onze manier van werken. Zo vermagerde ik. Zo raakte ik messed up. En zo verloor ik stilaan het contact met de realiteit.’

Alles wordt door MGM gecontroleerd: wanneer ze slaapt, hoeveel ze eet, wie ze datet, wanneer ze haar verjaardagsfeestje mag vieren, welke medicijnen ze inneemt. Ze krijgt continu kritiek op haar uiterlijk, moet dieetpillen slikken en wordt later zelfs geforceerd om een abortus te plegen. Om nog maar te zwijgen over de opdringerige mannen. Heel wat oudere collega’s kunnen met moeite hun handen thuishouden. Ook studiobons Louis B. Mayer, de Harvey Weinstein van zijn tijd, legt graag zijn hand op haar borst tijdens het zingen.

Haar hele volwassen leven is Garland op zoek naar de liefde en erkenning die ze in haar jeugd heeft gemist. Dat resulteert in drie kinderen van wie ze veel hield (onder wie Liza Minnelli) en grote successen als Meet Me in St. Louis (1944), A Star Is Born (1954) en Judgement At Nuremberg (1961), maar ook in vijf huwelijken en nog meer affaires, een drugsverslaving, een joekel van een minderwaardigheidscomplex, allerhande gezondheidsproblemen en verschillende zelfmoordpogingen.

Tekst gaat verder onder de foto.

Judy Garland, van kindsterretje tot gebroken icoon

Uiteindelijk begint ook haar carrière te lijden onder haar persoonlijke worstelingen. In 1950 wordt ze ontslagen bij MGM omdat ze vaak te laat of gewoonweg niet komt opdagen. Ze zal nog enkele successen boeken, maar in de jaren zestig lijkt niemand nog te willen samenwerken met Garland, ziet ze zich genoodzaakt om haar huis in Los Angeles te verkopen en krijgt ze het hard te verduren in de pers, die de ster maar al te graag ziet vallen. In juni 1969 overlijdt de 47-jarige Garland aan een overdosis slaappillen. Ze laat drie kinderen en een erfenis aan films en muziek na.

Maar vooraleer u begint te denken dat het leven van Garland uitsluitend uit kommer en kwel bestond: hoewel ze haar kwellingen tijdens verschillende interviews benoemde, weigerde ze zichzelf als een slachtoffer te zien. ‘Waarom willen mensen zo nodig een aura van tragedie rond me zien?’ vraagt ze zich af in een interview uit 1960. ‘Mijn leven is helemaal niet tragisch. Ik lach veel tegenwoordig. Ook om mezelf. God, als ik niet om mezelf zou kunnen lachen, ik denk niet dat ik hier nog zou zitten.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content