Josephine Foster

Het is inmiddels tien jaar geleden dat Josephine Foster voor het eerst op onze radar verscheen, met het album Blood Rushing. De Amerikaanse had er toen al een behoorlijk parcours opzitten in verschillende gedaantes, maar dwaalde nooit ver af van de excentrieke, soms psychedelische, dan weer aan operette of chanson schatplichtige folksongs. Ze werd weleens de vrouwelijke Devendra Banhart genoemd. Op Godmother zoekt Foster nog eens nieuwe horizonten op, ergens tussen de planeet en wat erboven beweegt, waar ze haar expressieve stemgeluid laat mee drijven op akoestische gitaar en etherische synths. Het resultaat is een zinderende sensatie, deels barokke droompop, deels futuristische ambientfolk. Denk gerust aan de meest contemplatieve momenten van Animal Collective of aan de spacey krautrock van Harmonia.