JAILHOUSE AMBIENT

FRANCE. La Courneuve. 1985. © GF©HARRY GRUYAERT / MAGNUM PHOTOS

Silence Is Sexy, de concertreeks van de AB die de kloof tussen modern klassiek en (ambient) electronica overbrugt, zet er op 12 april een punt achter. Met een door Adam Wiltzie van het Amerikaanse A Winged Victory for the Sullen gecureerde avond.

Voor wie nu uit de lucht komt vallen: hoe zou jij de muziek van A Winged Victory for the Sullen (AWVFTS) zelf omschrijven?

ADAM WILTZIE: Laat ik de twee reacties die we het meest horen noemen. Eén: ongelofelijk veel ouders komen ons vertellen dat onze muziek hun schreeuwerige kroost in een wip kalm en stil krijgt. En twee: velen vallen bij onze muziek in slaap. Maar dat zie ik als een groot compliment: het betekent dat ze er zich behaaglijk bij voelen.

Silence Is Sexy houdt ermee op omdat ‘het verhaal verteld is’. Zou je het zelf een beweging van de jongste jaren noemen, popmuzikanten die zich aan hedendaags klassiek laven?

WILTZIE: Eerst en vooral: alle respect dat Kurt Overbergh (artistiek directeur van de AB, nvdr.) dit initiatief niet uitmelkt, maar plaatsmaakt voor toekomstige nieuwe ideeën. En wat die beweging betreft: in de VS vraagt geen hond ooit naar hedendaagse klassieke muziek. Maar doordat ik in Europa leef en werk, heb ik heel veel geweldige componisten en muzikanten leren kennen, mensen als de Duitse pianist-componist Hauschka, of de Nieuw-Zeelander Ben Frost, die vrienden van me geworden zijn. Ik denk ook dat ons label Erased Tapes mee de aandacht op dit soort muziek heeft helpen vestigen.

Echo Collective, het strijkersensemble achter AWVFTS, zal op vraag van de AB het stuk Dauði Baldrs van Burzum spelen, geschreven door de Noorse blackmetalartiest Varg Vikernes, een veroordeelde moordenaar, brandstichter en neonazi.

WILTZIE: Ik wist wel wie die man was, maar we hebben gewoon onze tanden in zijn muziek gezet. De eerste keer dat ik dat stuk hoorde, vond ik het lachwekkend: zo amateuristisch, kinderlijk bijna. Wat wil je, iets dat geschreven en opgenomen is met een klein keyboard, in de gevangenis dan nog. Ja, in Noorwegen voorzien ze tenminste opnamestudio’s voor hun misdadigers. (lacht) Maar er gebeurt meer in dan je aanvankelijk denkt. En vertolkt met akoestische instrumenten bereik je een verrassend mooi resultaat.

Onnodig te vragen naar wie je het meest uitkijkt, zeker?

WILTZIE: Naar iedereen, natuurlijk. Naar Jozef Van Wissem, de Nederlandse luitspeler, omdat ik hem nooit eerder heb gezien. Sylvain Chauveau brengt met zijn nieuwe tienkoppige ensemble O een supermooi vocaal stuk. Robert Hampson van Loop speelt haast nooit live, videokunstenares Christina Vantzou zal de visuals bij zijn concert verzorgen. En natuurlijk is er Ben Frost, wiens vaak brutale muziek misschien wat buiten het concept valt.

Tot slot: waarom ben jij jaren geleden in Brussel of all places komen wonen?

WILTZIE: Vanwege de levenskwaliteit. Ik had mijn buik vol van de States en ik wilde iets anders. Hier heradem ik, al jaren. Ik ben een Belgische belastingbetaler en daar ben ik trots op!

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content