iPhone
P.B. GRONDA, auteur van onder meer Wanderland, Straus Park en Onder vrienden, duikt elke week in de populaire cultuur.
De tekenen zijn positief. Nu ja. Sommige tekenen zijn positief.
Eerder deze maand bleek de iPhone al tien jaar oud te zijn. Dat werd door niemand gevierd. Omdat niemand nog om de iPhone geeft. Er verschenen stukjes en de onvermijdelijke slecht gemaakte video’s op krantensites waarin bleke blanke mannetjes uitlegden waarom de iPhone zo goed als gedaan was. Daar waren vast heel wat redenen voor. Maar die kent niemand, want niemand geeft om de redenen waarom niemand nog om de iPhone geeft.
Dat is dus een goed teken. Onze fixatie op gadgets begint af te nemen. De jaren dat iedereen, in die volgorde, een smartphone, een gps en dan een tablet voor Kerstmis moest hebben/kreeg, zijn eindelijk voorbij. Dus fuck you en je schreeuwerige reclames, Media Markt. We zijn al die dingen nu gewend en zijn niet meer onder de indruk. Een belangrijke eerste stap in het back taken van de power.
Idioten worden ook niet meer overal geduld. Misschien sinds er één president wist te worden. Op de website van dit blad kun je niet meer zomaar wat van je kloten maken onder een artikel. Ik zeg al sinds ik nog haar had – dat is al lang geleden – dat vrije meningsuiting niet inhoudt dat je zomaar alles kunt zeggen. Net zoals feiten en fictie van elkaar onderscheiden moeten worden, moeten we ook meningen en vulgaire woordenstront kunnen onderscheiden. “ALLE KLOOTE MAROKANE TRUG NAAR HUIS”, bijvoorbeeld? Nope. Geen mening.
Nog een teken. Ons bewustzijn over privacy begint stilaan toch wat door te komen. Al is het eerder aan de snelheid van het bewustzijn over klimaatproblemen dan aan die van de dalende koers van Bitcoin, maar goed. De Correspondent publiceerde een week lang over allerlei middeltjes en redenen om aan je anonimiteit te werken. Ook dat is een goed teken. We moeten af van dat onnozele idee dat wie niks te verbergen heeft niets hoeft te vrezen. Het gaat niet over naar de gevangenis moeten of niet, het gaat over niet de facto volledig transparant en controleerbaar zijn door een commerciële onderneming of een democratische staat.
Er zijn natuurlijk ook nog veel slechte tekenen. We zitten nog altijd veel te veel op de onvruchtbare braakgrond die Facebook heet, bijvoorbeeld. En nu kun je wel zeggen: erg bon ton en nogal gemakkelijk om wat te kappen op Facebook, wie zit daar nu nog op? Wel ja, veel mensen. En bon ton? Zal ook wel zo zijn. Maar niet zeggen dat iets dom is omdat het al vaak gezegd is, dat heeft de mensheid nog niet vaak verder geholpen.
Een ander, minder zeikerig probleem is dat de progressieve, goedbedoelende zijde die het kritische intellect en de creativiteit zou moeten hebben om het dictaat van technologiereuzen wat te doorbreken, te soft, te emotioneel en te gelovig is. Niet in God, maar in de Instagrambare iconen die ze zelf voortdurend schept. Laten we wat emotie en blind geloof inruilen voor ergernis en actie. En intussen hopen dat de volgende iPhone geen killer is die we allemaal meteen moeten hebben.
Onze fixatie op gadgets begint af te nemen. De jaren dat iedereen een smartphone, een gps en dan een tablet voor kerst moest hebben/kreeg, zijn eindelijk voorbij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier