IN ÉÉN KAMER MET THE ROOM

Een van de ‘hoogtepunten’ van het Offscreen Festival wordt ongetwijfeld The Room,’de Citizen Kane van de slechte film’ die tot een cult is uitgegroeid. Inleiding tot een fenomeen.

The Room werd geschreven en geregisseerd door Tommy Wiseau, over wiens afkomst en zelfs leeftijd heel weinig bekend is. De film gaat over een driehoeksverhouding tussen bankier Johnny (Wiseau zelf), zijn vriend Mark en Johnny’s verloofde Lisa, die met beiden naar bed gaat.

Wiseau maakte The Room in 2002 en verzamelde daarvoor een budget van 6 miljoen dollar, via een bedrijfje dat lederjassen uit Zuid-Korea importeerde. De opnames werden geplaagd door problemen, van medewerkers die opstapten na ruzie met Wiseau tot acteurs die weigerden delen van het scenario te spelen omdat het zo slecht was. Bij de première in de zomer van 2003 in een paar cinema’s in Los Angeles beloofde de regisseur/producer een gratis soundtrack aan iedereen die een ticket kocht, maar zonder veel succes: The Room liep twee weken en bracht nauwelijks 1900 dollar op. De critici waren evenmin onder de indruk: Variety omschreef The Room als ‘een unicum, een film waarbij de meeste mensen hun geld gaan terugvragen nog voor er een halfuur gepasseerd is’ en noemde Wiseau ‘een ijdeltuit die zijn gelijke niet kent’.

Sommige mensen gingen toch voor hun plezier naar The Room, net omdat de film zo slecht is. Om te lachen met de acteerprestaties, de beelden die soms wazig worden, de slechte special effects, de personages die zonder uitleg opduiken en weer verdwijnen en de verhaallijnen die nergens heen gaan. Toen Wiseau daar lucht van kreeg, besloot hij om een maandelijkse screening te organiseren in L.A. Die groeide uit tot een hedendaagse versie van de vertoningen van The Rocky Horror Picture Show, waarbij het publiek perfect weet wat er gaat komen en op vaste momenten applaudisseert of joelt. Beroemde fans van The Room zijn onder meer Jonah Hill ( Moneyball), Kristen Bell ( Heroes, Veronica Mars) en Shaun of the Dead-regisseur Edgar Wright.

Enkele fenomenen die u in Brussel mag verwachten: mensen die zogezegd de zaal verlaten om te protesteren tegen een van de lang uitgesponnen en totaal onerotische seksscènes. Kijkers die samen met Wiseau ‘You, are tearing me apart, Lisa!’ roepen tijdens de onbedoeld hilarische emotionele climax. Plastic bestek dat door de lucht vliegt als er weer eens een lepel in beeld verschijnt. En diehard fans die zich verkleden in hun favoriete personage: wie voor Lisa kiest, moet trouwens een namaakbot uit zijn of haar nek hebben steken – een verwijzing naar een scène waar de actrice – om redenen die enkel Wiseau kent – hetzelfde lot ondergaat.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content