Een imaginair koninkrijk in de greep van een tirannieke koning. Een jongeman met een loodzware missie. En een machtige draak als metgezel. Wordt ‘Eragon’ de nieuwe Lord of the Rings?

Draken en Hollywood: het is nog nooit een echt geslaagde combinatie geweest. Denk maar aan Dragonheart, het onnozele onding van Rob ‘ The Fast and the Furious‘ Cohen waarin Sean Connery zijn stem leende aan de eerste CGI-draak. Of wie herinnert zich Dungeons & Dragons nog, de rampzalige rollenspelverfilming van Courtney Solomon? Zelfs het toch niet onverdienstelijke Reign of Fire met Matthew McConaughey en Christian Bale als futuristische drakenbestrijders flopte onverbiddelijk aan de kassa.

Het kon voldoende zijn geweest om draken voorgoed uit de studio’s van Tinseltown te weren, maar dat was buiten The Lord of The Rings-films gerekend. Het monstersucces van de Tolkientrilogie zorgde ervoor dat men naarstig op zoek ging naar ander verfilmbaar fantasymateriaal. In 2005 won Disney de jackpot met The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch & the Ward-robe. Bioscoopinkomsten: 740 miljoen dollar – u begrijpt dat we in 2008 het vervolg, Prince Caspian, mogen verwachten. En dit jaar heeft 20th Century Fox zijn geld (zo’n slordige 100 miljoen dollar) ingezet op Eragon.

In de ban van de herkenning

Dit drakenepos is, net zoals het hobbelige hobbitavontuur en de belevenissen van de leeuw met het Christuscomplex, gebaseerd op een bestseller. Daarin trekt de jeugdige held Eragon samen met een reusachtige wijfjesdraak ten strijde tegen het leger van een boosaardige koning. De auteur van het verhaal is de uit Montana afkomstige Christopher Paolini, die in 1998 op zijn vijftiende aan het boek begon. Zijn ouders brachten een eerste druk uit in eigen beheer, waarna de jonge Christopher in middeleeuwse outfit 135 Amerikaanse kruidenierszaken, bibliotheken en scholen aandeed om zijn koopwaar aan te prijzen.

Schrijver Carl Hiaasen, wiens Striptease en Hoot verfilmd werden, las het boek nadat Paolini op de school van zijn stiefzoon had gesproken. Hiaasen was zo onder de indruk dat hij zijn uitgeverij Knopf erover vertelde. Al snel volgde een deal met Paolini en zijn ouders en in 2003 kwam er een herwerkte versie van Eragon op de markt. Het boek stond 87 opeenvolgende weken in de bestsellerlijst van TheNew York Times en er gingen meer exemplaren van over de toonbank dan van eender welk Harry Potterboek, op deel 6 na, Harry Potter and the Half-Blood Prince. Een Nederlandstalige vertaling van het drakenavontuur verscheen bij uitgeverij De Boekerij.

Het boek werd nochtans weinig enthousiast onthaald door critici. Zij vonden de plot ongeïnspireerd en afgekeken. De naam ‘Eragon’ deed te veel denken aan Aragorn, de stoere strijder uit The Lord of the Rings en het opvoeren van dwergen, elfen en Orkachtige booswichten vergrootte alleen maar de indruk dat Paolini flink leentjebuur had gespeeld bij Tolkien. Op de koop toe bleek het verhaalverloop nog eens verdacht sterk te lijken op dat van George Lucas’ eerste Star Wars-drieluik.

Lief klein draakje

Fantasy-adepten fulmineerden op hun beurt tegen de aan Anne McCaffrey’s Dragonridersof Pern schatplichtige drakenmythologie en de aan Ursula K. Leguins Earthsea ontleende magische motieven. Maar dat was voor Fox allemaal geen bezwaar: volgens de filmmaatschappij werkten al die dingen juist in hun voordeel: het grote publiek houdt immers van herkenbaarheid. Dat Eragon deel uitmaakte van een trilogie ( Eldest, deel 2 van de Inheritance-boeken, is sinds 2005 in de boekhandel te verkrijgen), klonk de producenten natuurlijk ook als muziek in de oren.

‘Wat de Jurassic Park-reeks was voor dinosaurussen, moet Eragon worden voor draken.’ Met dat streefdoel toog men aan de slag. Als scenarist werd Peter Buchman ingehuurd, die meeschreef aan Jurassic Park III – hoezo, u wist niet dat die vracht gebakken lucht ook een scenario had? Hij distilleerde de belangrijkste momenten uit Paolini’s meer dan 500 pagina’s tellende boek teneinde zowel de fans van het eerste uur tevreden te stellen als niet-ingewijden warm te maken voor de avonturen van de jeugdige drakenrijder.

Het was Buchmans scenario dat de interesse wekte van regisseur in spe Stefen Fangmeier. Deze Texaan was jarenlang in dienst geweest bij speciale-effectenhuis Industrial Light & Magic, waar hij meewerkte aan kaskrakers als Terminator 2: Judgment Day en – u kunt het al raden – Jurassic Park. De geknipte man, kortom, om de wondere wereld van Alagaësia, het fictieve koninkrijk waar de belevenissen van Eragon zich afspelen, op pellicule vast te leggen.

De grootste uitdaging zat ‘m in het tot leven brengen van Saphira, de goedaardige draak die de protagonist bijstaat in zijn strijd tegen de bloeddorstige koning Galbatorix. Het is zo al niet makkelijk om een fotorealistische versie van een draak te creëren, maar daar kwam nog een extra uitdaging bovenop: het beest maakt een uitgebreide evolutie door, van babydraakje dat onverwachts uit een mysterieuze blauwe steen gekropen komt, tot mastodont van meer dan vier ton.

Jonge held gezocht

Daarom werd er niet alleen een beroep gedaan op Fangmeiers voormalige werkgevers ILM. Er werd ook aangeklopt bij WETA Digital, het Australische visuele-effectenhuis dat voordien geloofwaardige CGI-creaturen als Gollum uit The Lord of the Rings en de tragische aap uit Peter Jacksons King Kong-remake op het witte doek had getoverd. De vereende krachten van deze twee sfx-mammoeten moesten ervoor zorgen dat Saphira de expressiefste en meest dynamische filmdraak aller tijden zou worden.

Toch bleek niet het creëren van een levensechte draak de grootste hindernis, maar wel het vinden van een hoofdrolspeler. Twee dagen voor de aanvang van de opnames had men nog steeds geen geschikte acteur, waarop het hele project bijna vroegtijdig afgeblazen werd. Maandenlang hadden de casting directors tevergeefs de aardbol afgespeurd, en pas op het laatste nippertje wandelde Edward Speleers de Londense preproductieruimte binnen. Na een half uur auditie kreeg de 17-jarige Britse student de keuze: zijn dialogen van een schoolopvoering van Hamlet verder vanbuiten leren, of zijn koffers pakken om richting Hongarije en Slowakije te trekken. Hij moest er niet lang over nadenken, en voor hij het wist stond hij te acteren tussen levende legenden: Jeremy Irons, die in de film Eragons mentor Brom speelt en zich ook op de set over de knaap ontfermde, John Malkovich (Galbatorix), Robert Carlyle (diens griezelig uitziende handlanger Durza) en opkomend talent Djimon Hounsou als gewelddadige rebellenleider. Kers op de taart: Eragons kloeke vriendin Saphira kreeg de stem van Oscarwinnares Rachel Weisz.

Het geheim van Eragon

Nu de film af is en de MPAA, de Amerikaanse filmkeuringscommissie, er haar PG-stempel op gedrukt heeft (tot de allerkleinste kinderen toegelaten), lijkt de weg vrij voor een overrompeling van de bioscopen. Net zoals het boek mikt de film op jonge tieners, het publiekssegment dat in Amerika het meeste geld in de box office brengt. Nu de Harry Potterfilms almaar donkerder en angstaanjagender worden (de laatste, Harry Potter & the Goblet of Fire, kreeg een +13-rating), mikt 20th Century Fox op de jongere broertjes of zusjes van de rekels die zijn opgegroeid met de bebrilde leerling-tovenaar. ‘De film komt uit in de kerstperiode. Het is belangrijk dat de hele familie er samen naar kan gaan kijken’, aldus regisseur Fangmeier.

Voor u echter uw volledige kroost, kinderen uit vorige huwelijken en bastaarden incluis, in de monovolume laadt en richting multiplex scheurt, toch nog een kleine waarschuwing: tot op heden heeft niemand buiten de studio het eindproduct te zien gekregen. Persvisies werden geannuleerd en ook commentaar bij testscreenings is nergens te vinden. Zelfs immer over alles enthousiaste filmsites zoals Ain’t It Cool News en Dark Horizons hebben dan ook hun twijfels. De trailers mogen dan enkele indrukwekkende beelden van Saphira-in-actie bevatten, dialoogscènes zijn amper te bespeuren. Hopen maar dat er geen sprake is van een The Da Vinci Code-achtige doofpotoperatie, zodat niemand kan vermoeden hoe slecht de uiteindelijke prent is. Dan nog liever een Frodo- déjà vu.

Door Steven Tuffin