‘IK WILDE ALTIJD AL EEN BONDGIRL ZIJN’

Hij speelde een druglord in Collateral, een sociopathische killer in No Country for Old Men en nu, in Skyfall, heeft hij het zelfs op James Bond gemunt. Op zoek naar de meestercrimineel in Javier Bardem.

Je personage in Skyfall heet Raoul Silva. Wat voor schurk is hij?

JAVIER BARDEM: Een heel gemene… (zingt het Bondthema) Dum-dum-dum-dum, d-d-d-dum-dum-dum-dum… Je weet dat ik voorlopig niks mag lossen over de plot, al kun je natuurlijk altijd proberen me dingen te ontfutselen.

Je bent een ‘serieuze’ acteur die je niet meteen in een Bondfilm verwacht. Wie of wat heeft je overtuigd?

BARDEM: Het script. Als acteur ga je altijd op zoek naar rollen met vlees aan en toen ik het las, dacht ik: wow, dit is sterk. Het heeft alle actie en suspense die je van een Bondfilm verwacht, maar het heeft ook sterke personages en een serieuze ondertoon. De tweede reden was Sam Mendes. Zijn enthousiasme en visie spraken me meteen aan. Plus: hij heeft in het verleden toch een paar niet onaardige films gemaakt, dacht ik zo.

Wat was je eerste reactie toen hij je vroeg?

BARDEM: Ik voelde me vereerd. Ik ben opgegroeid met Bond. De eerste Bondfilm die ik zag, was Moonraker, met mijn favoriete Bondschurk Jaws. Mijn favoriet is Goldfinger. Toen ik ja zei, voelde ik dan ook een enorme verantwoordelijkheid. En niet alleen omdat ik goed Engels wilde spreken in het bijzijn van Sam en Daniel. Er zijn miljoenen Bondfans over de hele wereld en de franchise heeft een rijke traditie, die al vijftig jaar meegaat. Je wilt niet diegene zijn waarvan men zegt: ‘Wat was me dat een flauwe schurk, zeg. Dr. No en Goldfinger waren duizend keer cooler.’

Je hebt zelfs speciaal je haar blond geverfd.

BARDEM: Klopt. Ik wilde altijd al een Bond-girl zijn. Alleen bleken die rollen al bezet. (lacht) Dat haar was Sams idee en ik ben een professional, dus waarom niet. Ik heb ondertussen al zoveel rare kapsels gehad in films.

Als huurmoordenaar Anton Chigurh bijvoorbeeld, je Oscarwinnende rol in No Country for Old Men van de broers Coen. Valt Silva met hem te vergelijken?

BARDEM: Nee. Chigurh was een symbolisch figuur. Hij stond voor het noodlot en het kwade. Daar ging die film ook over. Als je het lot tart, krijg je geheid problemen en van het pure kwade kun je nooit winnen. Silva daarentegen is een mens met een verleden en een code. Dat betekent dat hij zwaktes heeft en van zo iemand kun je wel winnen. Alhoewel… Dum-dum-dum-dum-d-d-d-dum-dum-dum-dum. (lacht)

Je bent de eerste Spaanse Bondschurk. Of niet?

BARDEM: Ik denk het wel. Na het Europees kampioenschap voetbal nog een trofee voor Spanje. Mijn land kan die opstekers goed gebruiken. De crisis is echt vreselijk. De helft van de jongeren zit zonder werk. Dokters, kunstenaars, ingenieurs… niemand ontsnapt eraan. Spanje kende veel emigratie tijdens het Francoregime en hetzelfde gebeurt nu opnieuw, deze keer niet om aan het fascisme maar om aan het kapitalisme te ontsnappen. Triest.

Zelf heb je niks te klagen. Je bent zelfs een Hollywoodster geworden.

BARDEM: Ik heb geluk gehad, en geduld. Ik zit ondertussen 24 jaar in het vak en elke film voelde aan als een kleine stap voorwaarts. Ik heb als jonge acteur ook nooit van Hollywood gedroomd. Ik droomde van goede rollen in goede films. Ik weet het: dat klinkt cliché, maar het is wel zo.

Slotvraag: is er één bepaalde scène in Skyfall waar we zeker naar mogen uitkijken?

BARDEM: Ja. Die waarin ik naakt en zonder parachute uit een vliegtuig spring, tot op de bodem van de oceaan zwem, daar een gat graaf en aan andere kant van de wereld Bond bij de kraag vat. In één take welteverstaan. Die scène wordt top . (lacht)

DOOR DAVE MESTDACH