Drea De Matteo trok van het harde drama van ‘The Sopranos’ naar de lichte comedy van ‘Joey’. En wat bleek? Sitcoms zijn geen lachertje.

Een gelukkig sterfgeval. Zo kun je de dood van Adriana La Cerva in het vijfde seizoen van The Sopranos omschrijven. De producenten van Joey hadden – zonder succes – al een hele reeks actrices uitgeprobeerd voor de rol van Gina, de opzichtige zus van Joey, toen Adriana in een afgelegen bos twee kogels in haar lichaam kreeg. Drea De Matteo mocht meteen van New York naar Los Angeles vliegen om auditie te doen, en kon daarna naadloos overstappen van de beste tv-serie uit de geschiedenis naar de meest besproken sitcom van de laatste jaren. Spijt heeft ze niet, zo vertelt De Matteo, al heeft haar privé-leven wel te lijden onder Joey.

Drea De Matteo: Ze hadden mij vooraf niet verteld dat ik hier elke dag zou moeten werken van negen uur ’s ochtends tot acht uur ’s avonds. Bij The Sopranos had ik vijf dagen per maand opnames, nu zit ik hier vijf dagen in de week! Hiervoor ben ik geen actrice geworden, ik wil mijn vakantie terug! (lacht)

De hogere werkdruk is wellicht niet het enige verschil?

De Matteo: Klopt, The Sopranos was veel makkelijker.

Dat meen je niet.

De Matteo: Absoluut. Op een sofa zitten, huilen en getting the shit beaten out of you, dat was een fluitje van een cent. Voor een levend publiek staan en de mensen aan het lachen brengen, is echt een stuk moeilijker. De druk is enorm. Ik begin te begrijpen waarom zoveel komieken zelfmoord hebben gepleegd. Onlangs waren een paar andere acteurs uit Friends hier op bezoek, en die waren geïntimideerd door mij. Zo van: ‘ The Sopranos, dat is toch iets voor echte acteurs, vergeleken met een sitcom.’ En ik zei: ‘Neen, jullie zijn de echte acteurs, wij zijn een hoopje egocentrische bastards die wat dramatisch zitten te doen.

Wanneer besefte je dan dat je talent had voor comedy?

De Matteo: Heb ik dat? Misschien over een paar jaar, maar nu toch nog niet. Toen ik bij The Sopranos voor het eerst op de set kwam, voelde ik me onzeker, maar hier deed ik het echt in mijn broek. Na de opnames voor de pilootaflevering heb ik zelfs geprobeerd om onder mijn contract uit te komen. Gelukkig klikte het met Matt, want dat was het enige waar ik me kon aan vastklampen. De eerste keer dat we naast elkaar zaten, begonnen we al na een paar minuten elkaar af te meppen, net alsof we broer en zus waren. Heel gek.

Gina is net zoals Adriana behoorlijk opzichtig. Hou je van zulke personages?

De Matteo: Natuurlijk, ik speel liever een flamboyant, opvallend personage dan iemand die saai is. Alleen die uitzinnige kapsels, daar heb ik soms problemen mee.Ik word er echt onnozel van als ze aan mijn hoofd zitten te prutsen. (rilt)

Dat lijkt me niet zo handig voor een actrice.

De Matteo: Ik hou van acteren, maar alles wat daarbij komt kijken – de lange uren bij kapsters en visagisten, de kleren, de schoenen – dat kan me weinig schelen. Ik geef niet om mijn uiterlijk. Ik vind het wel leuk om naar mooie vrouwen te kijken, ook al ben ik niet één van hen. Vooral in vliegtuigen: ik breng de helft van mijn leven in een vliegtuig door, en roddelblaadjes lezen is de perfecte manier om paniekaanvallen te vermijden.

Heb jij vliegangst?

De Matteo: Heel erg. De vader van mijn vriend moest eigenlijk in het vliegtuigje van Ritchie Valens zitten de dag dat het neerstortte, maar hij heeft op het laatste moment zijn plaats afgestaan aan The Big Bopper. Iedereen in de familie staat dus wat huiverachtig tegenover vliegtuigen.

Vreemd dat jij zo bang bent. Je lijkt een vat vol zelfvertrouwen.

De Matteo: Wel, dat ben ik helemaal niet. Nu is het al wat beter geworden: omdat ik personages als Adriana en Gina heb mogen spelen, is mijn zelfvertrouwen gegroeid, maar vroeger was ik zo verlegen, zo teruggetrokken, echt op het randje van paranoia.

Ben je daarom beginnen te acteren?

De Matteo: Ja, ik wou iemand anders zijn en hoe verder het personage van mij af staat, hoe liever. Adriana spelen was een echte opluchting. Al moet ik toegeven: nu ik wat zelfzekerder ben geworden, begin ik me af te vragen of ik acteren eigenlijk nog wel nodig heb om me goed te voelen.

Wat zou je dan in de plaats doen?

De Matteo: Regisseren. Dat was echt mijn ding toen ik opgroeide; ik heb er ook voor gestudeerd. Daarbij (neemt haar borsten vast), dit gaat toch uitzakken en verrimpelen, en dan zal het aanbod in Hollywood sterk achteruitgaan. En plastische chirurgie en Botox, daar wil ik niet aan beginnen. Daar ben ik veel te bang voor (lacht).

Stefaan Werbrouck