Neen, we zijn niet lief geweest voor Crazy Clown Time, het debuutalbum van David Lynch. ‘Filmmaker blijf bij je leest’, las de misschien té voorbarige conclusie, want met zangeres Chrysta Bell en haar album This Train bewijst de legendarische cineast dat hij wél uit de voeten kan in de opnamestudio.

Zandlopersilhouet, melkwitte huid en vuurrode haren: Chrysta Bell past perfect in het rijtje van lynchiaanse femmes fatales als Lula uit Wild At Heart, Dorothy Valens uit Blue Velvet en Audrey Horne uit Twin Peaks. Lynch schreef en producete alle songs op haar debuut, een beeldenloze film noir met het zwoele stemgeluid van zijn nieuwe muze in de hoofdrol. Bell en het filmbeest, een muzikaal sprookje made in Tinseltown.

Hoe heb je de heer Lynch precies leren kennen?

CHRYSTA BELL: Zoals dat meestal gaat in Los Angeles: via een agent. Brian Loucks is de baas van Creative Artists Agency, en de man die David heeft voorgesteld aan Karen O en Rebekah Del Rio, de latinozangeres uit Mulholland Drive. Tijdens onze eerste meeting zei hij al: ‘Ik ga je een afspraak regelen met David Lynch, ik denk dat jullie kunnen samenwerken.’ Ik was toen negentien en dacht bij mezelf: ‘ Yeah right! Typische Hollywoodpraat om indruk te maken.’ Tot ik effectief in de woonkamer van David Lynch himself stond! (Lacht) Hij was een en al charme en deed alles om me op mijn gemak te stellen terwijl hij naar enkele van mijn liedjes luisterde. Nadien, na een lange, dramatische pauze, zei hij: ‘Chrysta Bell, I like your voice’ – een magisch moment! Alsof er binnen in mij een warm licht ging branden. De dag nadien hebben we samen onze eerste song geschreven.

David Lynch lijkt me niet meteen de ‘dream date’ van elke negentienjarige in L.A.

CHRYSTA BELL:(Lacht) Als kind was ik gek op Twin Peaks, en dan vooral die fenomenale soundtrack. Ik was bijna ziekelijk verslaafd aan de begintune met Julee Cruise, zo diep raakte die muziek me.

Lynchfans kennen je naam al van ‘Polish Song’, op de soundtrack van ‘Inland Empire’. Welke watertjes heb je daarvoor doorzwommen?

CHRYSTA BELL: Ik kom uit een familie van muzikanten en ben haast opgegroeid in opnamestudio’s. Mijn moeder was een professionele musicalzangeres en zelf ben ik rond mijn elfde beginnen te zingen, voornamelijk tv-commercials en radiojingles. Op mijn zestiende had ik mijn eerste rockgroepje en sindsdien heb ik in vele gedaantes op vele podia gestaan. Nu pas heb ik het gevoel dat alles op zijn plaats valt. De muzikale chemie tussen David en mij is er één uit de duizenden.

Hoe moeten we ons Lynch als producer inbeelden?

CHRYSTA BELL: Als een regisseur die zijn acteurs coacht. We gingen als volgt te werk: David schreef bijna alle muziek en teksten vooraf, en gaf me in de studio specifieke richtlijnen zodat ik me kon inleven en gestalte geven aan de songs.

Viel dat een beetje mee? Acteurs die met Lynch werkten, klagen wel eens dat ze zijn vage plots met moeite kunnen volgen.

CHRYSTA BELL: Werken met David is een les in overgave, en laat dat nu eens mijn sterkste punt als zangeres zijn. (Lacht) Ik doe niets liever dan me honderd percent inleven. I pour myself in it. Ik ben pas tevreden als elk woord druipt van de emotie. Voor sommige mensen is dat te veel van het goede, maar gelukkig deelt David mijn visie. Al mijn favoriete zangers overstijgen zichzelf aan de microfoon – denk maar aan Jeff Buckley, Nina Simone en Liz Frasier.

Zien we je ooit in een van zijn films opduiken?

CHRYSTA BELL: Aha, de grote vraag! Wanneer maakt David Lynch nog eens een film? (Lacht) Eerlijk: ik weet het ook niet. Momenteel steekt hij al zijn energie in muziek en zijn campagnes ter promotie van transcendente meditatie, maar evengoed staat hij volgend jaar opnieuw achter de camera. Ik kan niets beloven.

Is dat het Hollywoodkantje van David Lynch: zijn gedweep met meditatie?

CHRYSTA BELL: Niets gedweep, David is er heel passioneel mee bezig. Hij wil de wereld redden met transcendente meditatie, zo simpel is het. En het werkt, dat ervaar ik zelf. Meditatie is mijn eersteklasticket richting innerlijke rust en stressbestrijding. Het verscherpt de zintuigen en bevordert de creativiteit. Iedereen zou het moeten proberen

Geef toe, is David Lynch niet een heel klein beetje een professionele weirdo?

CHRYSTA BELL: Helemaal niet! Zou een weirdo zo’n fantastisch oeuvre bij elkaar kunnen filmen, of zulke intense muziek kunnen schrijven? Ik ken weinig mensen die zo fijngevoelig en veelzijdig zijn als David. Neem nu The Truth Is, een van de songs op This Train. ‘Chrysta Bell’, zei hij. ‘Ik heb iets voor je geschreven, ik weet niet of je het leuk zal vinden.’ Wat bleek: hij had een perfecte popsong geschreven, helemaal in het verlengde van Eurythmics – en ik ben dol op Eurythmics. Het is een schatje.

Op je website staat een bizarre blurb van David: ‘Chrysta Bell is round, fully packed – and she can sing too.’ Wat bedoelt hij daarmee?

CHRYSTA BELL:(Lacht) Volgens mij had hij pas de ietwat pikante clip van Real Love gezien en blijkbaar was hij nog een beetje, euhm, onder de indruk. Dat kom ervan als je hem om een quote vraagt: hij is en blijft David Lynch, hé.

THIS TRAIN

Nu uit via La Rose Noire.

EXTRA OP

WWW.KNACKFOCUS.BE

De pikante clip van ‘Real Love’.

JONAS BOEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content