Research and destroy – Tien jaar werk en meer dan 300 interviews, maar daar puurt Paul Trynka slechts een onoverzichtelijke mestvaalt uit.Wat het leven van Iggy Pop natuurlijk ook een beetje is.

Open Up And Bleed, Paul Trynka Sphere, 450 blz.

Behalve punkpionier, podiumbeest en allround mafketel is Iggy Pop ook op zijn 60e nog steeds een moeilijk ineen te leggen puzzel. Malcolm Burn, de producer van zijn comebackplaat American Caesar uit ’93, verwoordde het ooit zo: ‘I can’t decide if he’s the world’s smartest dumb guy or the world’s dumbest smart guy’. In zijn biografie Open Up And Bleed neemt voormalig Mojo-journalist Paul Trynka die hindernis wel erg makkelijk door Iggy Pop nogal ongenuanceerd te herleiden tot het ontspoorde alter ego van de latente intellectueel James Newell Osterberg. Dat Osterberg in het laatste jaar van de humaniora door zijn klasgenoten verkozen werd tot de scholier ‘most likely to succeed’, is helaas zowat het enige argument dat het intellectualisme van zijn onderwerp kan staven.

Hoe de intellectueel Osterberg en de dommekracht Iggy zich precies verhouden en, vooral, hoe de één van de ander het meest onwaarschijnlijke rockicoon aller tijden heeft gemaakt, komen we van Trynka niet te weten. Hij suggereert een dieptepsychologische blik in de koker van zijn onderwerp, maar komt niet verder dan een aanzet tot een interessante theorie. Wat natuurlijk niets afdoet aan de meeslepende aaneenschakeling van weetjes en anekdotes die hier opgedist wordt.

Ook geeft Trynka een aardig beeld van de emotionele en artistieke rollercoaster die Iggy’s loopbaan is geweest. Zijn masochistische drang naar zelfdestructie en zijn bereidheid om gemarginaliseerd te worden, leverden hem het imago van een unieke en compromisloze rocker op, maar kostten hem evengoed zijn mentale én fysieke gezondheid. Verbluffend is het relaas van het allerlaatste optreden van The Stooges in ’74. Een ontketende en uit tientallen snijwonden bloedende Iggy die in een regen van muntstukken, ijsblokjes en rotte eieren het publiek blijft uitschelden tot hij bewusteloos wordt afgevoerd: het stootte op afschuw, weerzin en ontzetting. Over de manier waarop David Bowie de tot dak- en zielloze junk verworden Iggy weer rehabiliteerde, een kwestie waarop de teaser op de achterflap van dit boek belooft door te gaan, komen we helaas weinig nieuws aan de weet. En over ’s mans – toegegeven – nogal onbeduidende jaren 90 heeft Trynka al helemaal niets interessants te melden.

Qua revelaties moeten we het in Open Up And Bleed stellen met een wel zéér vergezochte verklaring voor de grootte van Iggy’s legendarische roede: als 15-jarige werd Jim Osterberg door zijn autoritaire zwemleraar aan zijn stengel de hele kleedkamer door gesleurd. Zo kunnen wij het ook!

Vincent Byloo