Lou Reed nam ‘Berlin’ niét op in Berlijn, maar David Bowie, Iggy Pop en U2 maakten er wél hun allerbeste platen. Vijf meesterwerken uit de ‘Musikstadt’. Door Wouter Van Driessche

RADIO SOULWAX PRESENTS SOULWAX NITE VERSIONS – 2MANYDJS

WITH VERY SPECIAL GUESTS LCD SOUNDSYSTEM 2/12, HALLEN VAN SCHAARBEEK

David Bowie: Heroes 1977

A new career in a new town, heette het openingsnummer van Low, maar eigenlijk was Heroes de enige plaat van Bowies’ ‘Berlin Trilogy’ die helemaal in Berlijn opgenomen werd. Bowie verhuisde eind 1976 van Los Angeles naar Berlijn, op zoek naar anonimiteit en rust. Hij begon er een liaison met een transseksuele cabaretdanseres, probeerde van de cocaïne af te geraken en flirtte een tijdje met het nazisme – ‘Hitler was de eerste rock-‘n-roll’ blijft een van zijn fijnere quotes. Heroes werd met wat hulp van Brian Eno opgenomen in de roemruchte Hansa Studios, een opnamecomplex vlakbij de Muur.

Iggy Pop: Lust For Life 1977

Bij zijn verhuis naar Berlijn smokkelde David Bowie zijn vriend Iggy Pop mee, die in L.A. probeerde af te kicken van cocaïne. Samen namen ze in de Hansa Studios zowel Lust For Life als The Idiot op – ‘Bowie was mijn eenmansgroep’, zou Iggy Pop er later over zeggen. Bowie laat graag uitschijnen dat hij in Berlijn helemaal van de drugs af was, maar Iggy Pop vertelt een ander verhaal. ‘In een doorsnee week waren we twee dagen in de weer met stoned worden, twee dagen met katers uitzweten en drie dagen met opnemen. Geen slecht gemiddelde voor muzikanten. ’s Avonds keken we ter ontspanning altijd naar Starsky And Hutch – that was our big thing at the time.’

Depeche Mode:Some Great Reward 1984

Begin jaren ’80 ging Martin Gore van Depeche Mode twee jaar in Berlijn wonen, naar eigen zeggen om af te geraken van zijn ‘christelijk schuldgevoel’. Hij stortte er zich in het nachtleven, en werd er seksueel wakker – zie: Master And Servant, een van de meest expliciete songs over SM ooit. In Lie To Me is de luchtverfrisser van het toilet in de Hansa Studios te horen, en tijdens de opnames van Somebody kleedde Gore zich volgens de legende helemaal uit. Ook Dave Gahan liet zich niet onbetuigd – hij hield aan Berlijn het koosnaampje ‘caj’ over, de afkorting van ‘rock casualty’.

Nick Cave:Tender Prey 1988

Nick Cave verhuisde na From Her To Eternity (1984) naar Berlijn, om er in alle rust aan zijn debuutroman And The Ass Saw The Angel te werken. Hij leerde er Blixa Bargeld van Einstürzende Neubauten kennen en werd er goede vrienden met regisseurs Wim Wenders en Jim Jarmush – ‘In seksshops dachten ze altijd dat we broers waren,’ vertelde die onlangs, ‘en dan riep Nick altijd heel kwaad: ‘No, I don’t look like that white-haired creep.’ ‘Het kan Berlijners geen ruk schelen wie er bij hen komt opnemen’, zei Cave begin jaren ’80, ‘maar je kan er wel heel veel van leren.’ Getuige: The Mercy Seat op Tender Prey, een van de beste songs van Cave ooit.

U2: Achtung Baby 1988

Na Rattle And Hum trok U2 op afzondering naar Berlijn ‘om iets nieuws bij elkaar te dromen’. Tijdens een eerste verkenning begin 1989 stond De Muur nog recht, maar bij de start van de opnames in 1990 was Berlijn weer één – een thema dat gebruikt werd voor de clip van One. Bono & Co verbleven tijdens de opnames in een huis van de regering, waar oud-sovjetpresident Leonid Brezjnev nog een tijd had gewoond. De groep werkte zestien uur per dag in de Hansa Studios met producer Brian Eno en Daniel Lanois – op www.u2tours.de bracht iemand met te veel tijd alle plaatsen in Berlijn in kaart waar de groep toen werd gesignaleerd.