Wie: Gert en Sarah Bettens, samen goed voor K’s Choice.In de jaren 90 baanden ze zich met vier platen een weg richting collectief geheugen.

Wat: Een exclusief concert! Broer en zus treden voor heteerst weer samen op sinds 2003, en er zijn nog geen andere data bevestigd.

Waar: Op folkfestijn Dranouter. Info: www.folkdranouter.be

Wanneer: Op vrijdag 7/8 om 22.45 uur. K’s Choice deelt deaffiche met onder meer Richard Thompson en Yevgueni.Drinkebroers Flogging Molly sluiten af.

Hoe: Een dagticket kost euro45 in VVK.

Sarah, Gert, mogen we dit een reünie noemen,of liever een comeback?

Gert: (Lacht) Mag ‘Iets Dat Er Gewoon Eens Moest VanKomen’ ook? K’s Choice is officieel nooit gesplit, hé.

Sarah: Klopt, we hebben veeleer een pauze genomen – een lang uitgevallen pauze misschien, maar toch geen definitieve. Het was zes jaar geleden niet onze bedoeling om een punt achter de groep te zetten. Alleen: K’s Choice was een geroutineerde machine geworden, en dat zinde ons niet. We zochten allebei een uitlaatklep, en die hebben we gevonden als soloartiesten. En nu hebben we gewoon zin om weer sámen de hort op te gaan.

Meer zelfs: jullie werken aan een nieuwe plaat.Hoe ver staat het daarmee?

Sarah: We zitten in de demofase. We hebben al een en ander opgenomen, maar veel moet je je daar niet bij voorstellen. Al moet het er nu toch stilaan van komen: in de winter hebben we studiotijd geboekt, en in februari moet het album klaar zijn.

Gert: Enfin, er zijn toch al twee nieuwe nummers festivalproof. Benieuwd wat het publiek van Dranouter ervan zal vinden.

Liggen jullie daar wakker van?

Sarah: Dat nu niet bepaald, maar ik voel wel een gezonde stress.

Gert: Het wordt best wel confronterend. Tenslotte was de nieuwe generatie muziekliefhebbers ten tijde van Not an Addict nog maar een jaar of zes.

Sarah: Het eerste optreden na een lange afwezigheid is voor elke artiest een waardemeter. Al heb ik er een goed oog in: zes jaar speel ik nu solo, maar nog altijd wordt er om songs van K’s Choice geroepen.

Hoe voelt het om de oude nummers weer door de speakers te jagen?

Gert: Fantastisch, maar ook vreemd. Dat komt wellicht omdat we met nieuwe muzikanten werken: gitarist Thomas Vanelslander en toetsenman Reinout Swinnen geven er zo’n draai aan dat de songs plots anders klinken.

Is het ook niet een beetje een trip ‘downmemory lane’? Jullie hebben tien jaar lang quasi constant samen getoerd. Dat moet leuke herinneringen opleveren.

Gert: Ik heb de laatste dagen toch vooral flashbacks van onze eerste minitournee. We hadden niet eens een vaste groep, dus trommelden we snel wat vrienden op. Dat prille gevoel dat je in een rockband zit: zalig! De muziek liep voor geen meter, maar wij vonden het geweldig. Maar goed: enkele maanden later kwam de platenmaatschappij ons wél met aandrang vragen om echte muzikanten in te huren. (Lacht) Die gasten zijn nog steeds goede vrienden hoor.

En wat was jullie spinaltapmoment?

Sarah: We zijn Gert op tour in Amerika een keer aan een tankstation vergeten. Stond hij daar zonder geld of telefoon, vijf uur van de volgende stad waar we moesten spelen.

Gert: Uitgerekend dáár, in the middle of nowhere, werd ik door een koppel fans herkend. Die hebben mij vervolgens netjes bij het podium afgezet.

Wat doen jullie net voor jullie straks opnieuw als K’s Choice het podium beklimmen?

Gert: De absolute klassieker: in een kringetje gaan staan en elkaar wat oppeppen. We dragen onze concerten ook bijna altijd aan iemand op, een pasgeboren kind van een groepslid of zo. Ondertussen zijn er een paar honderd bijgekomen, voorlopig kunnen we dus nog een tijdje voort. (Lacht)

Slotvraagje, omdat onze wekelijks quiz erover gaat: hoe creatief zijn jullie bij het opstellen van jullie rider?

Sarah: In het begin stond er natuurlijk een hoop alcohol op, maar toen we beseften dat onze crew er altijd mee ging lopen, hebben we dat drastisch teruggeschroefd. ( Lacht) Nu vragen we hooguit om kaarsen en de krant.

Jeroen van Alsenoy