‘Het succes van Bevergem komt niet door het West-Vlaams ‘

Waar men ook waart langs West-Vlaamse wegen komt men Wim Willaert tegen. En omdat de meest westelijke provincie van België hipper dan hip is in het Vlaamse fictielandschap was de acteur in 2015 prominent aanwezig op het kleine én het grote scherm. ‘Ik wil wel eens een West-Vlaming spelen in een typisch Antwerpse serie.’

De tijd dat Antwerpenaren zowat het monopolie op Vlaamse fictiereeksen hadden, is, met excuses aan het geslacht De Ridder, voorgoed voorbij. Elke tv-serie die ook maar een beetje de ambitie heeft om hip te zijn, zoekt tegenwoordig zijn heil in de West-Vlaamse gouw, waar de dialecten ongegeneerd mogen – en zelfs móéten – ronken en elk personage een levende illustratie van het befaamde Belgische surrealisme is. Hét uithangbord van deze recente ruk naar het westen is Wim Willaert, die de term shit of mouse het collectieve geheugen in katapulteerde met Eigen Kweek en in 2015 meewerkte aan het oer-West-Vlaamse Bevergem en de nog West-Vlaamsere animatiefilm Cafard.

WIM WILLAERT: Nochtans denk ik niet dat het succes van die series in het dialect schuilt.Neem nu D’Ardennen, het regiedebuut van Robin Pront, dat dit jaar is uitgekomen. Dat was een geweldige film, en die was dan weer in het plat Antwerps. Kwaliteit hangt niet samen met een regio.

De Antwerpse dominantie lijkt gebroken. Hoe komt het dat West-Vlaanderen in 2015 zo is komen opzetten?

WILLAERT: Er is ongelooflijk veel talent in West-Vlaanderen, maar ik denk dat het vroeger op een andere manier kwam bovendrijven. West-Vlamingen die vroeger aan Antwerpse fictieseries zouden hebben meegewerkt, krijgen nu steeds meer de kans om hun eigen verhalen, die zich afspelen in hun eigen milieu, te vertellen. Op dat gebied is 2015 inderdaad wel een goed jaar geweest. Weet je wat ik fantastisch zou vinden? De rol van een West-Vlaming spelen in een typisch Antwerpse serie. Kwestie van het wat te laten clashen.

Hoe komt het dat die West-Vlaamse verhalen nu aan de oppervlakte komen?

WILLAERT: Dat heeft gewoon te maken met goede scenario’s. De regisseurs, scenaristen en acteurs van zowel Bevergem als Eigen Kweek werkten op een heel open manier samen, en dat heeft die verhalen veel rijker gemaakt. Ik denk dat mensen dat aanvoelen. Voor mij was dat in ieder geval veel leuker dan de bevelen op te volgen van een regisseur die simpelweg commandeert: (met een Antwerps accent) ‘Ge gaat daar staan, ge beweegt zo en ge zegt dienen tekst zo.’

Is het toeval dat je die arrogante regisseur in Bevergem een Antwerpse stem gaf?

WILLAERT:(lacht) Goh ja, ik heb wel eens dingen meegemaakt, maar ik denk dat ik beter geen namen noem.

Voorlopig is je rol als voortrekker van de West-Vlaamse tragikomedie nog niet uitgespeeld. In 2016 komt het tweede seizoen van Eigen Kweek op de buis. Heb je nooit schrik om getypecast te worden als de Dunglish-sprekende West-Vlaming?

WILLAERT: Het personage van Danny in Bevergem heeft mij minder bang gemaakt van Frank uit Eigen Kweek. Toen Bevergem werd uitgezonden, bleek dat mensen mij in die rol ook nog accepteerden. Dat was een geruststelling: er was nog leven na Frank. En ik vond het draaien van Eigen Kweek 2 een unieke ervaring. Normaal gezien heb ik het gevoel dat ik een personage pas écht begin te vinden tegen de laatste draaidag, maar nu zat ik er vanaf het begin helemaal in, zodat ik meer met de rol kon spelen.

Door Eigen Kweek raakte je plots bekend bij een groot publiek, terwijl andere projecten, zoals de animatiefilm Cafard,waar je dit jaar een West-Vlaamse stem voor leverde, bestemd is voor een veel kleiner publiek. Maakt dat een verschil voor jou?

WILLAERT: Niet echt. Een tv-serie bereikt sowieso een veelvoud van het publiek dat een film hoopt te bereiken, dat valt niet te vergelijken. Ik weet dat er in de bioscoop vrij weinig volk naar Cafard is gaan kijken, maar ik ben wel heel trots op die film. Ik vind het een mooi, respectvol eerbetoon aan de mensen die in de Eerste Wereldoorlog zijn gestorven. En het mooie aan film is dat het voor altijd vastligt. Op zich kan het mij niet schelen dat mensen Cafard straks via video-on-demand bekijken in plaats van in de zalen: de film zal sowieso zijn leven leiden.

Wat brengt 2016?

WILLAERT: Ik zal in elk geval weten wat te doen. Naast Eigen Kweek 2 komt in 2016 ook Le ciel flamand uit, de nieuwe film uit van Peter Monsaert, met wie ik ook al Offline (2012) maakte. Het gaat over een moeder en dochter die samen een bordeel uitbaten en het belooft een vree goeie, maar ook vree rare film te worden. En ik speel ook mee in Cargo, de eerste film van Bevergem-regisseur Gilles Coulier. ’t Goat de moeite zin, wè!

DOOR DENNIS VAN DESSEL

‘Het personage van Danny in Bevergem heeft mij minder bang gemaakt van Frank uit Eigen Kweek.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content