Ook dit jaar is de weelde op Film Fest Gent zodanig groot dat een liefhebber er algauw verloren loopt. Ziehier het handige circulatieplan van Knack Focus: zestien films die u zeker niet mag missen.
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
J’ai perdu mon corps
In Cannes werd de Grand prix de la Semaine de la critique, waarmee de Franse filmcritici talent een por in de rug geven, dit jaar voor het eerst aan een animatiefilm toegekend. In J’ai perdu mon corps volgen we tegelijk de lotgevallen van de jonge immigrant Naoufel en die van zijn afgehakte hand, die door de straten van Parijs zwerft op zoek naar het lichaam waar ze bij hoort. Let op die titel: het is de hand die haar lichaam kwijt is, en niet andersom. Debutant Jérémy Clapin verbeeldt de ergste nachtmerrie van elke tekenaar in een mix van 3D-animatie en ambachtelijke tekeningen en vond de pitch van zijn verhaal bij Guillaume Laurant, de scenarist van onder meer Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Een tegelijk enge en hartverwarmende film, die Clapin toont als een dappere regisseur die een op het eerste gezicht mesjogge idee op verbluffende wijze weet thuis te brengen.
Jérémy Clapin
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
