‘Boeiende mensen zijn veel belangrijker dan rijke mensen’, zo gaf kunst- en antiekhandelaar Axel Vervoordt mee tegen het einde van Het blijft in de familie, een nieuwe Canvas-serie over familiebedrijven. Nu deed hij die uitspraak wel vlak voor het programma samen met Vervoordt naar New York trok, naar een flatgebouw waar een appartement op de bovenste verdieping vlotjes twee miljoen dollar meer kostte dan een lager gelegen optrekje, maar in essentie had de man natuurlijk wel gelijk. Het is niet omdat iemand rijk is dat hij of zij per se ook boeiende verhalen te vertellen heeft, en voor een documentairereeks zijn die laatste het belangrijkst.
Gelukkig combineren de Vervoordts beide eigenschappen. Aangezien het gezin al een aantal decennia een kasteel in ’s Gravenwezel betrekt, ga ik ervan uit dat het op financieel vlak wel snor zit, maar de geschiedenis van het familiebedrijf bleek ook meer dan interessant genoeg en bevatte alle ingrediënten die je kon verwachten. De pater familias die vertelde over hoe hij zich had afgezet tegen zijn vader, en hoe die ‘natuurlijke vlucht’ een enorme stimulans was geweest om zijn eigen succes te zoeken. De verschillen tussen de twee kinderen, Boris en Dick, de één een geboren zakenman die al op zijn negentiende had beslist om zijn studies op te geven en mee in het familiebedrijf te komen, de ander een twijfelaar die eerst in Canada een ijshockeycarrière had nagestreefd alvorens als een soort verloren zoon weer op te duiken. En de twijfels omtrent de toekomst, de keuze om een derde generatie aan het roer te laten of een buitenstaander te zoeken.
Op zich zaten er genoeg sappige elementen aan het verhaal-Vervoordt, maar Het blijft in de familie bleef altijd netjes en terughoudend, en de makers lieten de gezinsleden rustig hun ding doen zonder al te veel naar sensatie op zoek te gaan. Lovenswaardig, al zorgde dat er samen met de korte duur van het programma – elke aflevering klokt onder het halfuur af – voor dat het ook allemaal wat braafjes voortkabbelde en aan de oppervlakte bleef. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de sterke portrettenreeks Vormgevers kreeg je hier zelden het gevoel dat je echt een inkijk kreeg in de psyche van Axel en co., in hun ambities en zorgen.
Typerend in dat opzicht was de scène waar vooraf al het meest rond te doen is geweest: Axel Vervoordt die bij Robert De Niro op bezoek mocht om het penthouse van zijn hotel in te richten. Dat de legendarische filmster in Het blijft in de familie te zien was, zal vast wel wat extra kijkers naar het programma gelokt hebben, maar echt iets bijdragen tot het verhaal over de familie Vervoordt deed de ontmoeting niet. Ik onthoud uit de vijf minuten die eraan gespendeerd werden vooral dat De Niro nooit de meest spraakzame man ter wereld zal worden en een twijfelachtige smaak in petten heeft.
** Elke woensdag, Canvas
Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld
DOOR STEFAAN WERBROUCK
HET BLIJFT IN DE FAMILIE KABBELDE WAT BRAAFJES VOORT, EN BLEEF TE VEEL AAN DE OPPERVLAKTE.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
