HET BESTE VAN HET SLECHTSTE

JOOST VANDECASTEELE, auteur van onder meer Massa en Vel, stilt met een maandelijkse column zijn innerlijke nerd.

Ze kunnen het niet laten. Van alle mogelijke thema’s blijft Hollywood toch het meest gefascineerd door zichzelf en klauwt het even graag als een kat naar zijn eigen weerspiegeling. Van Sunset Boulevard (1950) tot The Player (1992), van Adaptation (2002) tot For Your Consideration (2006). En binnenkort zal een nieuwe titel die illustere lijst vervoegen, met alle vaste ingrediënten die dit slag cinematografische meesterwerken zo memorabel maken: ongebreidelde ambitie, peilloze wanhoop, onvergeeflijk verraad en zoveel verspild geld. Al dit en nog meer wordt ons beloofd in de verfilming van Greg Sestero’s boek The Disaster Artist, geregisseerd door James Franco en geproduceerd door Seth Rogen. Dat net dat duo, verantwoordelijk voor komedies als This Is the End (2013) en binnenkort The Interview (dat samengevat kan worden als ‘Gaston en Leo in Noord-Korea’), voor dit bronmateriaal kiest, wordt misschien duidelijk door de ondertitel van het boek: My Life inside ‘The Room’, the Greatest Bad Movie Ever Made.

Zonder enige twijfel heeft de vorige zin twee verschillende reacties veroorzaakt: een ‘Ja, en?’ bij zij die nog nooit van The Room hebben gehoord en ‘Oh mijn gloeiende god, dit is beter nieuws dan Pol Van Den Driessche die toegeeft zijn eigen Wikipedia-pagina te veranderen (vruchteloos, zoals het een communicatiespecialist betaamt)’, bij zij die een glimlach niet kunnen onderdrukken bij elke referentie naar die film.

Sinds de eerste vertoningen in 2003 is The Room opgeklommen tot de hoogste status van cult, zoals van The Rocky Horror Picture Show (1975) zijn er nachtelijke screenings waar fans opdagen in de kostuums van personages en werd de beroemdste zin uit de film – ‘You’re tearing me apart, Lisa’ – geparodieerd in een Simpsons-aflevering. En aangezien niemand dit ooit controleren zal, kan ik met overtuiging en overdrijving beweren dat YouTube uit 33 procent kattenvideo’s en 4 procent recensies van The Room bestaat.

Die faam kan volledig toegeschreven worden aan 1 persoon en zijn 5 functies, namelijk scenarist, hoofdrolspeler, producer, regisseur en financier Tommy Wiseau. Hoe Wiseau precies aan de 6 miljoen dollar voor de film raakte, blijft ook in het boek een groot mysterie, net als de rest van zijn leven. Hoewel deze opgepompte langharige intense man duidelijk met een Oost-Europees accent spreekt, beweert hij al zijn hele leven in de VS te wonen en situeert hij zijn geboortedatum ergens tussen 1968 en 1969, wat even geloofwaardig klinkt als Bart Tommelein en zijn ‘Dat ik toch geen minister word, heb ik al helemaal verteerd’. Dat bedrag heeft hij naar eigen zeggen verdiend door leren jassen te importeren uit Zuid-Korea, maar kwatongen vermoeden dat The Room eerder een manier was om zwart geld wit te wassen en als in een levensechte versie van The Producers is zijn succes een probleem geworden. Wat wel vaststaat, is dat die 6 miljoen niet gespendeerd is aan decors of attributen, maar wel gediend heeft om een camera te kopen (terwijl andere producties zoiets gewoon huren) en in Los Angeles vier jaar lang een billboard te huren, als enige vorm van promotie. In het boek van Greg Sestero, die ook een rol vertolkt in The Room, wordt dan weer geopperd dat Wiseaus oorsprong in Frankrijk ligt en dat diens familienaam een verbastering is van het Franse woord voor ‘vogel’. Nogmaals, niks is zeker, en Wiseau blijft een even groot raadsel als de plotwendingen van zijn film.

THE ROOM VERTELT HET VERHAAL VAN JOHNNY (GESPEELD door Wiseau), een bankier met de onstuitbare drang om bij elk gesprek met een man een football heen en weer te gooien, een man ook die bedrogen wordt door zijn verloofde Lisa, die hem wil verlaten maar hem toch wijsmaakt dat ze zwanger is.

‘Waarom heb je over de baby gelogen?’ vraagt een vriend die pas na twee derde van de film opduikt.

‘Om het interessant te maken’, antwoordt Lisa, die misschien een dramaturgische notitie in het script verwart met een stuk dialoog.

Dan zijn er nog enkele subplots die meteen opgelost raken, zoals iemand met borstkanker die dat later nooit meer vermeldt of een drugdealer die een ander personage bedreigt met een pistool omdat hij geen tijd heeft om nog ‘enkele minuten’ te wachten op zijn geld. Gelukkig overmeestert Johnny de boef en brengt hij die zelf naar de gevangenis. Die actie neemt minder tijd in beslag dan eender welke van de veelvuldige vrijscènes, met hun eigenzinnige visie op de vrouwelijke anatomie. Zo lijkt Johnny tot tweemaal toe een navel te penetreren (verzin hier uw eigen kleinepenisgrap). Ja tweemaal, want Wiseau hergebruikt dezelfde beelden van zijn eigen blote reet in twee verschillende scenes.

Met al deze voorbeelden en andere hallucinante dialogen lijkt de geplande film over de film voorbestemd om een regelrechte pruikenfarce te worden. Maar in een artikel voor Vice schrijft James Franco, die zijn jongere broer Dave in de hoofdrol heeft gecast, dat hij iets anders voor ogen heeft. Voor hem is Tommy Wiseau een klein jongetje op zoek naar erkenning en liefde, met cinema als middel om aanvaard te worden door de Amerikaanse cultuur die hij zo adoreert. ‘Tommy, c’est moi’, eindigt Franco.

Net als in het boek zal ook de moeilijke vriendschap tussen Wiseau en Greg Sestero centraal staan, met anekdotes over hoe Sestero gelijkenissen zag tussen de oplichter in The Talented Mr. Ripley en Wiseau zelf. Wiseau zag de thema’s in die film als een inspiratiebron voor zijn eigen scenario, en als eerbetoon aan Matt Damon noemde hij een personage ‘Mark’, want hij had Damons voornaam verkeerd genoteerd.

Dat zijn film het onderwerp is van een boek en de adaptie daarvan zal Wiseau zeker niet betreuren. Al jaren surft hij op de reputatie van zijn enige film en beweert hij dat die altijd bedoeld was als een foute komedie. Wat hem ervan overtuigde om een pilotaflevering van een sitcom te draaien. Tot op heden is zijn serie TheNeighbors door geen enkele zender aangekocht. Nog niet.

IK KAN MET OVERTUIGING EN OVERDRIJVING BEWEREN DAT YOUTUBE UIT 33 PROCENT KATTENVIDEO’S EN 4 PROCENT RECENSIES VAN THE ROOM BESTAAT.