HEMDENLEBEN (BLAUE VERSION), 1970, THOMAS BAYRLE

Thomas Bayrle maakt popart, op art en – vooral – onalledaags werk over alledaagse dingen.

GEZIEN OP THOMAS BAYRLE, ALL-IN-ONE, WIELS, TOT 12/5

Een Duitser met humor? Hij bestaat, en hij is een kranige zeventiger die de kunstwereld veroverde met psychedelische prenten. Thomas Bayrle (75) begon zijn loopbaan als wever in een textielfabriek. Hij zag er hoe vele draadjes één geheel vormen en diepte dat idee uit in zijn artistieke werk. In zijn prenten schept hij telkens één motief uit ontelbare kleintjes. Zo stelt hij een kameel samen uit talloze minikameeltjes, een naakt uit vele naaktjes, een aan elkaar gegroeid stel uit honderden of duizenden opgevouwen hemden, een pint uit pintjes, een postbeambte uit minuscule telefoontjes en een vliegtuig uit vliegtuigjes. De mogelijkheden zijn haast eindeloos, maar het resultaat ook haast altijd verrassend. Dat je elk werk van ver en van dichtbij kunt bekijken, heeft een bedoeling: ook een samenleving bestaat uit ontelbare individuen. Soms botsen en plooien die, en dat zie je herhaald in de microlaag van Bayrles werk.

Vele kleintjes maken één groot, zo luidt het devies op All-in-One. De expotitel is naast filosofisch ook commercieel getint, want de oude heer uit Frankfurt houdt ook het koopgedrag van zijn medemens in het oog. Ooit runde hij een klein reclamebureau en dat heeft onuitwisbare sporen nagelaten. Zoals zijn Amerikaanse tijdgenoot Andy Warhol gebruikt hij de taal van de advertentie. Maar anders dan Warhol bedient Bayrle zich van een ragfijne humor. Zijn behangpapier met La Vache Qui Rit-motiefje mist misschien een zekere scherpte, maar een Madonna samengesteld uit duizenden Mercedessen doet dat niet. Mercedessen? Sure, vroeger vonden de mensen vertrouwen in hun geloof, tegenwoordig geloven we liever in een degelijke Duitse wegligging. Ook een kruising tussen Jezus en de Autobahn geeft blijk van een gezond sarcasme. Een grapje hier, een knipoog daar, het valt er de hele expo niet uit te krijgen. Afstappen van motiefjes en patronen heeft Bayrle nooit gedaan. Tot op vandaag blijft hij bij zijn uitgangspunt, al maakt hij inmiddels ook videowerk en installaties. Zo vind je een houten landschap dat in werkelijkheid een gezicht voorstelt: dat van de Amerikaanse Glass House-architect Philip Johnson.

Als voormalige hippie leverde Bayrle gretig bijdragen aan de seksuele revolutie. Hij maakte illustraties voor het tijdschrift Sexfront en toont de uitwassen daarvan in het ‘Erotische kabinet’ – maar verwacht daar nu ook weer niet te veel van. Op All-in-One wordt het werk van Bayrle grondig belicht en dat levert een paar haarscherpe bochten op. De man heeft complex werk geschapen, maar vallen voor de installaties deden we na rijp beraad toch maar niet. Er gaat nog steeds niets boven de vele-kleintjes-maken-één-grootstijl van Thomas Bayrle classic. Zo kenden we hem, zo verslijten we hem het liefst.

ELS FIERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content