FESTIVALGEVAL – ‘Happy Rock’ toont de wereld van de muziekconcerten volgens de Zwitserse superster Zep.

Zep

Daedalus, 47 blz., euro 9,95.

Om de een of andere reden wil de Europese hit Titeuf in het Nederlands maar niet van de grond komen. In Frankrijk verkoopt Zep, de bedenker van het vroeg puberende jongetje met de kuif, miljoenen albums en won hij onder andere ook al de Grote Prijs van de stad Angoulême. Bij ons loopt het zo’n vaart dus niet. Toch verschenen enkele maanden geleden de concertimpressies die Zep eind jaren 90 al eens had uitgebracht onder de titel Harde muziek en doffe ellende in een nieuw jasje. Zep heet eigenlijk Philippe Chappuis en leende zijn pseudoniem van Led Zeppelin.

Niet alleen zijn naam is muzikaal, hij is ook een onverbeterlijke concertganger. Overigens maakt hij van overheersende interesses wel vaker thematische stripalbums, want de andere twee titels in de Happy -reeks heten Happy Girls en Happy Sex. In Happy Rock maakt hij van elke muzikale ervaring een grapje van één bladzijde. Platgedrukt worden tegen de dranghekkens, kotsende medetoeschouwers, obese stagedivers, experimenten met oordopjes of last van wielklemmen: het is maar een greep uit het dagelijks leven van de concertbezoeker. Grappiger nog zijn de pagina’s over bekende rock- of pophelden, want ondanks een heel snelle en uitgepuurde stijl kan Zep mensen treffend typeren.

Nieuwe namen van het laatste decennium staan er uiteraard niet in, maar de geportretteerde artiesten zijn veelal blijvers: The Beatles (gezien op tv), Bob Dylan, Neil Young en Bruce Springsteen vormen Zeps favoriete terrein. Toch blijkt zijn muzikale smaak ruimer, wat de strip ten goede komt. De pagina met een naakte Janet Jackson – jaren voor het tepelincident op de Superbowl – , de stijlwisselingen van Madonna of de gladde factor van Eros Ramazotti zijn na al die jaren nog even raak. Over reggae en hiphop heeft Zep wat meer voor de hand liggende grapjes klaar – denk: marihuana en veel te grote broeken – dus dat zullen zijn favoriete genres wel niet zijn.

In 47 bladzijden laat Zep een breed scala aan concertfenomenen de revue passeren. Hij voegt er zijn formidabele vaste hand en een oordeelkundig gevoel voor timing aan toe. Bijgevolg past de lichte lectuur van Happy Rock perfect bij een zomerse festivalweide.

GERT MEESTERS