PB GRONDA, auteur van Nemen wij dan samen afscheid van de liefde, Kentucky, mijn land en het nieuwe Onder vrienden duikt elke week in de populaire cultuur.
PB GRONDA
Sinds ik besloot om het welvarende, veelbelovende, volledig door een stuk of vier autosnelwegen beplaasterde, spaarzame, gezonde en fiscaal deels aftrekbare Vlaanderen te verlaten om voltijds in het rampzalige, minstens voor de helft corrupte, oldschool katholieke, iets te behaarde Italië te gaan wonen en mijn oog liet vallen op een huis dat net tussen een hoge berg en een stil meer ligt, heb ik het weer zwaar te pakken, de boekjeskoorts.
Ik ben altijd een liefhebber geweest van nichemagazines. Bijvoorbeeld, om er maar een te noemen, van American Cowboy Magazine. Oh, jawel. Alle clichébeelden die je nu voorbij het geestesoog ziet schieten, zijn volledig terecht, buddyboy. Het is heel handig om te weten hoe je een Browning Silver Rifled Deer Mossy Oak Break-Up Infinity moet onderhouden. Dat is een jachtgeweer. Wat je zou weten als je vaker American Cowboy las.
Ook bladen over boten, horloges, de paardenraces, antiek, het motoronderhoud van de klassieke Vauxhall Viscount 3.3, de verhitte immomarkt voor privé-eilanden in de Stille Zuidzee, Engelse tuinen en vintage zonnebrillen vind ik uitermate geschikt. Waarom? Zulke boekjes zijn duur, er staat vooral reclame in en je leest er nooit echt iets in. Gewoon bladeren, yes ma’am, dat is wat we willen doen met glossy papier voor 7,59 euro, wat ongeveer de gemiddelde prijs moet zijn van een plezant blaadje.
De waarheid is dat het magazine meestal beter is dan de realiteit. 7,59 euro is veel voor een paar honderd gram papier, maar heel weinig vergeleken met een echt horloge, een middagje gokken op de paarden, een Empireklokje op de veiling of een jacht van dertig meter lang. Kun je nagaan. Ook moet je niet echt je huis uit, wat in mijn wereld altijd en voor alles een voordeel is.
Maar goed, nu heb ik het dus weer zwaar te pakken, was ik beginnen te vertellen. In de voorbije maand kocht ik ongeveer dertig interieurboekjes. Actief Wonen, Stijlvol Wonen, Landelijk Wonen, Modern Wonen, Onder de Grond Wonen, Homes & Design Magazine, Homes and Gardens Magazine, Homes, Gardens and Little Dogs Magazine, Casa Brava, Case e Giardini en niet te vergeten een van mijn all-time favourites: RIANT WONEN. Fantastisch. Dat hebben ze niet liggen aan de kassa in de Lidl. Denk ik. Ik kan dat niet weten, want ik lees RIANT WONEN. Voor vrouwen van mannen die De Tijd lezen.
Zoals vaak in deze materie is het boekje weer beter dan de realiteit. Want de papieren versie is om van te snoepen: gezellige badkamers met kurken vloeren, rode AGA-ovens, designklassieker-reissues door Cassina, badkuipen op van die sierlijke pootjes, bedrijven die oude radiatoren zandstralen of ‘vloeren met authentieke look’ gemaakt van wrakhout komen leggen. Ik krijg er geen genoeg van.
Allemaal aangenaam ver verwijderd van de realiteit, namelijk gesprongen leidingen, een opbollende laminaatvloer, een slepende deur, een vochtplek tussen de frigo en de deur naar de kelder, een factuur van de chauffagist die helaas negenhonderd euro hoger uitvalt dan voorzien of een buurman die de oude platen van Kiss echt heel goed vindt.
Met andere woorden: koop boekjes, geen huizen. Je spaart al snel tweehonderdduizend euro uit. Wat op zich weer 26.350 magazines zijn. Toptip. Zonder dank.
‘KOOP EEN INTERIEURBOEKJE, GEEN HUIS. HET BESPAART JE TWEEHONDERDDUIZEND EURO.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier