PB GRONDA, auteur van Nemen wij dan samen afscheid van de liefde, Kentucky, mijn land en het nieuwe Onder vrienden duikt elke week in de populaire cultuur.

PB GRONDA

Het mooiste stuk textiel in mijn kleerkast is een donkerblauw pak dat ik bij Studio G&G aan de Via Cairoli in Borgosesia (Streetview, iemand?) door de jongste van drieduizend generaties kleermakers uit een heel erg aangename stof op mijn maat liet snijden voor het huwelijk van mijn schoonbroer Roberto. Het ding zit – zoals te verwachten – alsof het rond een malle van mijn lichaam is gegoten en in de binnenzak zit een etiketje met mijn naam erop.

Als ik dat kostuum draag, ziet de wereld rondom mij er anders uit en vergeet ik dat er dingen bestaan zoals de afwas of vuile pampers. Geweldig. Maar als eenvoudige jonge vader in de schaduwstad Leuven zou het maar wat belachelijk zijn om dagelijks in zo’n outfit de deur uit te gaan. Daarvoor hebben god en zijn te vroeg gestorven zoon Jezus de sneakers, de jeans, het T-shirt en de leren jas uitgevonden. Meteen de enige goede dingen die ze uitgevonden hebben. Naast The Wire en choco prince.

Je kleedt je dus best aangepast aan de context. En hetzelfde idee geldt voor taal. Voortdurend je zondagse taal gebruiken, vind ik nonsens. Iemand die taal begrijpt, past ze aan naargelang de situatie. En dan heb ik het niet over de vreselijke gewoonte van truttige dictiepraters om, als zij zich onder het simpele boerenvolk begeven, klanken te verbasteren of een fout dialectisch accent aan te nemen.

Nee, ik bedoel dat er taal is voor onder vrienden, voor met je grootmoeder, taal voor in sms’jes en taal voor een sollicitatie. Soms moet het snel, soms mag het vuil, fout, hard, vulgair en soms echt gewoon wtf allee, weette?

Het is wel fijn om in je repertoire aan talen ook een Italiaans maatpak te hebben; om mooi, verzorgd en correct te spreken of schrijven als de gelegenheid dat vraagt of toelaat. Daarom geef ik bij deze een gouden tip.

Helemaal gratis – nou, hij wordt natuurlijk betaald met jouw zuurverdiend belastinggeld – kun je je abonneren op de VRT Taalmail van taaladviseur Ruud Hendrickx. Een à twee keer per maand ontvang je dan zijn nieuwsbrief met daarin een tiental correcties op taalfouten uit de woordenstroom die de VRT voortdurend produceert.

Zo leer je dat je toch beter ‘de rivier de Po’ schrijft in plaats van ‘de Po-rivier’, dat het ‘iemand uitzetten is’ (aan elkaar vast) maar ‘iemand het land uit zetten’ (los van elkaar), of dat de nadruk bij Ruddervoorde op ‘rud’ ligt, en niet op ‘voor’. Helemaal genieten wordt het als Hendrickx zelf een fout maakt en een correctie stuurt op zijn eigen correcties. Die herken je dan aan de titel ‘Taalmail – correctie’. Taal kan de wereld mooier en eenvoudiger doen lijken dan hij eigenlijk is, vind je ook niet?

Abonneer je voor de welgekomen afleiding of het spelletje. En als je het niet doet omdat je het leuk vindt, doe het dan om strategische redenen. Want wie zijn taal kan aanpassen, komt op de leukste plaatsen. Net zoals ze me nog nooit ergens de toegang hebben ontzegd als ik mijn Italiaanse pak draag. Dat geldt helaas ook omgekeerd, lieve politici: wie vele talen pretendeert te spreken, maar geen enkele echt kent, geraakt nergens. Dan helpen zelfs de knapste pakken niet.

‘SOMS MOET TAAL SNEL ZIJN. MAAR SOMS MAG ZE OOK VUIL, FOUT, HARD, VULGAIR EN WTF ZIJN. ‘

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content