Wat ik wil vergeten van 2012

Ik heb het moeilijk te overschatten voordeel dat ik bijna alles meteen weer vergeet. Wat ik gisterenochtend at als ontbijt, ja, dat weet ik nog. Maar enkel omdat ik elke ochtend exact hetzelfde eet. Te weten: granola van een niet nader genoemd merk van cornflakes (Kellogg’s) (ah, fuck), mierzoete yoghurt van Müller, brood van de bakkerij van mijn nichtje Michela, Nutella en een halve kilo extra suiker. Plus een tas earl grey, met daarin de andere helft van voorgenoemde kilo suiker. Voor al de rest heb ik niet genoeg opslagruimte. Als mensen me vragen wat ik een maand geleden gedaan heb, dan moet ik in mijn Instagram-geschiedenis gaan kijken.

Helaas onthoud ik soms per ongeluk toch iets. Bijvoorbeeld dat het land dat ik dit jaar verliet er sindsdien helaas niet op vooruitgegaan is. Pas met enige afstand zie je de ware proporties van een overheersende navelstaarderige dommigheid die volgens mij te wijten is aan ondermeer de New Beat, Anne De Baetzelier, het gebruik van kleurenfoto’s in De Standaard en de politieke leegte die geslagen werd door twitterkomiek Yves Leterme en gevuld werd door iemand met de mond van Emiel Goelen en het dieet van Koen Crucke die net zoals Hugo van Nicole en Hugo naar een bazige blonde moet luisteren.

Het politieke discours hieromtrent laat ik over aan de drie resterende journalisten van Knack Gewoon. Maar al die intellectuele vernauwing kan niet anders dan gevolgen hebben voor onze cultuur, hoe hoog of laag of breed of niche je die ook verkiest. Ik vraag me echt af wat voor televisie, muziek, films en boeken de volgende generaties gaan afleveren. Er zijn volgens mij maar zestien oplossingen! Ik bedoel: er zijn volgens mij maar twee oplossingen!

Ofwel moeten we overgaan tot een gewapende strijd. Vlamen tegen Walen en janetten tegen pastoors en rijken tegen mensen die 3D-tv’s kopen op afbetaling. Gedaan met zeveren: strijd. Dat levert gegarandeerd materiaal op voor decennia aan culturele productie.

Ofwel, en dat is duidelijk de saaiere oplossing, moeten we in 2013 beter doen en eindelijk eens uit die tocht van de Noordzee gaan staan en onze lat hoger leggen dan het eindeloos uitsmeren van stedelijke aangelegenheden en het voor, dan wel tegen een politieke partij zijn. De voorbeelden van Belgen die geconcentreerd met hun films, acteerwerk, graphic novels, muziek of mode bezig zijn, zijn er meer dan genoeg. Iedereen die een beter geheugen heeft dan ik, weet zelfs nog wie ze waren dit jaar.

PB GRONDA

ÉÉN MOGELIJKE OPLOSSING: VLAMEN TEGEN WALEN EN JANETTEN TEGEN PASTOORS EN RIJKEN TEGEN MENSEN DIE 3D-TV’S KOPEN OP AFBETALING.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content