CLAIR(E) VISIONAIR – Op ‘Visions’, het derde album van Grimes, lucht Claire Boucher haar van meisjesachtige charme en studiovernuft overlopende pophart.
Visions
Pop
4AD
De halve spagaten en hele kniezwengels willen nog net lukken, maar wat muzikale hoogstandjes betreft is het vet al lang van de soep bij Madonna. Het weerhoudt la Ciccone niet om binnenkort opnieuw de halve planeet af te schuimen met een nieuw podiumspektakel, al wil het met de kaartjesverkoop van die wereldtournee niet zo vlotten. Reden: de (te) dure tickets, kritiek die Madonna fijngevoelig pareerde door haar fans aan te sporen tot hard werken en centjes schrapen – ‘want ik ben het waard’, aldus Madge. En dat in volle crisis!
Voor de minder gefortuneerde aan girl power verslingerde popliefhebber die geen 115 of 150 euro wil ophoesten, is er heden een alternatief: Claire Boucher alias Grimes. De Canadese tomboy ziet eruit als een dakloze technohippie die te veel mangacomics leest, maar onder haar gekleurde lokken schuilt een brein waaruit buitenaardse melodieën, hemelse zanglijnen en speelse popklanken opborrelen als was het een met droog ijs aangelengde genrecocktail.
Draait hier al weken overuren: de single Genesis, een aalgladde oorworm die zich naar binnen werkt via een op rozige wolken hinkelend breakbeatritme en de duizelingwekkende overdubs waarmee Boucher haar stembanden achtereenvolgens tot niveau zwoel, castraat en voltallig kinderkoor kneedt. Pervers goed, net als Oblivion, waarin ze kirt als een snoezige cyberlolita terwijl lome synths diep inwerken op de discospieren. Kenners zullen een flard Baby Let Me Kiss You van Fern Kinney menen te herkennen, maar dan dooreengeschud in de kosmische koker van Lindstrøm.
Grimes is een soloproject, wat de rijkdom aan texturen, de waaier aan invloeden en de smetteloze presentatie enkel indrukwekkender maakt. Zo moet de mechanische cadans in Colour Of Moonlight niet onderdoen voor die in When Doves Cry van Prince, en glijdt Vowels = Space And Time voorbij als futuristische r&b voor dagdromers. Schrik trouwens niet als u tijdens Skin of het in denderende beats gekapselde Be A Body bevangen wordt door visioenen van een ten hemel stijgende Mariah Carey, het is wel degelijk Bouchers ragfijne falset die als een bliksemschicht door de lagen reverb breekt. Bubblegum smaakte nooit verfrissender. Een exemplaar van Visions plus ticket voor Grimes’ passage op Les Nuits maakt u nog geen 40 euro lichter. Doen, want ze is het waard.
DOWNLOAD
Genesis
Oblivion
Be A Body
JONAS BOEL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier