Dinsdag 28/3, 20.40, Eén
De ene week prepareert hij crispy bacon voor prostituees in een Amerikaans wegbordeel, de week erop schuift Jeroen Meus aan bij vier vrijgezelle en samenwonende broers, voor dezelfde kom soep die de vijftigplussers dag na dag naar binnen spelen. De bekende kok duikt voor de tweede – en laatste – keer in de keuken bij gemeenschappen die tot zijn verbeelding spreken.
JEROEN MEUS: Eigenlijk ben ik na het eerste seizoen nooit gestopt. Ik heb daarstraks eens zitten tellen, en ik ben al vijf jaar bezig met dit programma. Vijf jaar van mijn leven voor veertien afleveringen, zes in het eerste seizoen en nu nog eens acht: dat is behoorlijk intens.
Het resultaat mag er wel zijn.
MEUS: Regisseur Kat Steppe en ik wilden de lat hoog leggen. De tweede reeks moest straffer zijn dan de eerste, en dat is op veel vlakken gelukt. Zo zijn we vier jaar bezig geweest om binnen te raken bij het Franse vreemdelingenlegioen. We zijn zelfs naar Toulouse gevlogen voor een sollicitatie. ‘Bonjour, je m’appelle Jeron, mon commandant.’ (lacht) De gemeenschappen van dit seizoen zijn nóg geslotener. Zo hebben we de chassidische joden in Antwerpen pas na verschillende ontmoetingen kunnen geruststellen. Er kwam soms bijna methodacting aan te pas om ergens binnen te raken.
Tijdens je bezoek aan een Cubaanse boksschool gooide de dood van Fidel Castro roet in het eten.
MEUS: Toen Castro stierf, leek het even alsof het land zich daar niets van aantrok en dat we gewoon verder konden werken. Maar bij valavond werden er verschillende regels van kracht: geen muziek meer in de auto, niet meer dansen, geen alcohol… Negen dagen nationale rouw waarbij het werk volledig werd stilgelegd. Álles was dicht, ook de boksschool. Dus zijn we in januari nog terug moeten gaan.
In de eerste aflevering trek je naar een bordeel in Nevada. Hoe heb je je daarop voorbereid?
MEUS: Om in Bella’s Hacienda Ranch binnen te raken heb ik het businessmodel van een prostituee in mijn achterhoofd gehouden: die mensen doen niets voor niets. Dus heb ik mijn kookkunsten bovengehaald en elke dag ontbijt, lunch en avondmaal gemaakt in ruil voor gesprekken. Dat heeft geholpen om ze loslippiger te maken – ze waren er niet bepaald happig op om geïnterviewd te worden.
Een van die dames vertelde je dat ze op haar tiende voor de eerste keer seks had, mét medeweten van haar ouders. Dat is heftig.
MEUS: Ja, verschrikkelijk. (stil) Ik ga daar niet goed mee om en heb er dan ook heel raar op gereageerd. Ze nam me eerst in de maling door te zeggen dat ze slechts 32 was en ik speelde dat spelletje mee omdat ik wel doorhad dat ze ouder was. Vervolgens zei ze iets serieus, maar geloofde ik het niet omdat het zó straf was. Ik lachte er zelfs mee. Ik wist niet hoe ik moest reageren. Zoiets kun je niet vatten, hè. Die dames hebben een serieuze rugzak.
JORIK LEEMANS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
