‘GLADIATOR MET EEN ARABISCHE GENERAAL? GRAAG!’

© PIET GOETHALS

ADIL EL ARBI: Op mijn achtste wist ik dat ik filmregisseur wilde worden. Film was mijn grootste passie. Ruimtevaart, politiek, geschiedenis: elke andere interesse vloeide daaruit voort.

BILALL FALLAH: Bij mij ging het net zo. Ik ontdekte pas laat dat er een studierichting film bestond. Op de toelatingsproef van Sint-Lukas schrok ik wel even: Al die kunstzinnige mensen! Zo ben ik niet. En toen zag ik Adil staan: ‘Ben jij ook Marokkaans?’

EL ARBI: We hadden het ons gemakkelijk kunnen maken door de VAF-wildcard te gebruiken voor een kortfilm. Maar omdat we zo ongeduldig zijn, hebben we er meteen een langspeelfilm mee gemaakt. Tegen het advies in van onze grote broers, Michaël R. Roskam en Nabil Ben Yadir.

FALLAH:Low-to-no budget, draaien in de quartiers van Brussel bij temperaturen tot -15 graden: niet altijd gemakkelijk, maar we zijn apetrots dat de film er komt. Geen geld hebben weegt niet op tegen wilskracht, liefde voor de film en een urgent verhaal. Ongelofelijk hoeveel mensen bijna gratis gewerkt en mee afgezien hebben voor onze film.

EL ARBI: De media hebben het al veel over Marokkaanse jongeren gehad, hoog tijd dat de Marokkaanse jongeren het eens over de media hebben. Onze langspeelfilm Image gaat over de Brusselse probleemwijken en het beeld dat de media daarvan scheppen.

FALLAH: De shit die je ziet als je in de archieven van vtm en de VRT zoektermen ingeeft als Marokkaan, allochtoon, moslim, Kuregem of Molenbeek!

EL ARBI: Dat is niet typisch Belgisch, hoor. In Amerika lijden de zwarten onder negatieve berichtgeving. Maar wij zijn Vlamingen, Marokkaanse Vlamingen, dus wij hebben het over de problemen hier. Frankrijk en Nederland zijn niet perfect, maar daar is tenminste geen gebrek aan prominente persoonlijkheden met Arabische roots.

FALLAH: Wie naar de Vlaamse tv kijkt, moet denken dat België volledig blank is. In spelprogramma’s en fictiereeksen zie je bijna uitsluitend blanken. Als er een Marokkaan meedoet, speelt hij de drugdealer, de terrorist of de supergoeie voorbeeldige gast die slachtoffer is.

EL ARBI: De enige Marokkanen die Vlamingen kennen, zijn de gasten die ze in het nieuws gezien hebben. Bij gebrek aan tegengewicht en boegbeelden denkt men dat criminelen de regel zijn en mensen zoals wij de uitzondering. Terwijl het natuurlijk omgekeerd is. Mag het Vlaamse audiovisuele landschap alstublieft de reflectie worden van de maatschappij zoals ze vandaag is?

FALLAH: We zouden doodgraag big-ass sciencefiction draaien. Of Gladiator, maar met een Arabische generaal.

EL ARBI: Net als Nabil Ben Yadir willen we niet als allochtoon of Marokkaan bestempeld worden. We zijn filmmakers, punt. Het gaat ons om storytelling, goeie cinema. Het aantal films over Vlaams-Marokkaanse issues zal laag liggen. Eenmaal willen we die zonder complexen aankaarten. Once and for all. Straks verfilmen we Black, een boek van Dirk Bracke. Dat is nog een soort van Romeo en Julia gelinkt aan onze leefwereld, maar toch al een stap verder.

Adil El Arbi en Bilall Fallah – opgegroeid in Antwerpen, El Arbi woont nu in het Brusselse – wonnen een VAF-wildcard met hun kortfilm Broeders (2011) en maakten voor Acht de komische serie Bergica (2012). Volgend jaar komt hun eerste langspeelfilm, Image, uit.

DOOR NIELS RUËLL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content