GEEN GAME ALS EEN ANDER. DE PIONIER VAN DE ROLE PLAYING GAME VERBAAST DE FANS MET DE EERSTE ECHTE VERVOLG-FANTASY.

(PS2)

Final Fantasy X-2 ****

Melancholie, liefde, troost, verlies: het zijn begrippen die je niet vaak in een gamerecensie aantreft. Maar Final Fantasy is dan ook geen game als een ander. Het geesteskind van de Japanse ontwikkelaar Square Enix heeft in zijn eentje het genre van de role playing game (RPG) gecreëerd en heeft tegelijk altijd een apart plekje ingenomen in dat genre. De cijfers geven een indicatie van die status: sinds 1987 zijn er van de Final Fantasy-games meer dan 45 miljoen stuks verkocht. Het hadden er misschien nog meer kunnen zijn, als Square niet halsstarrig had volgehouden aan zijn principe om elke nieuwe editie in de reeks te voorzien van een volledig nieuw verhaal. Sequels waren nooit echte sequels, ondanks e-mailcampagnes van fans die smeekten om een vervolgverhaal. In X-2 wordt hun smeekbede eindelijk gehoord: hoofdpersonage Yuna start waar ze in Final Fantasy X was gestopt, de plot bouwt verder op de gebeurtenissen uit de vorige game. De boosaardige oppergod Sin is verslagen, waardoor de bevolking van Spira kan herademen, maar Yuna is ondertussen wel haar geliefde Tidus kwijt. Wanneer ze een bol in handen krijgt met beelden die van Tidus zouden kunnen zijn, besluit ze op zoek te gaan naar meer van die bollen, in de hoop een spoor te vinden van haar geliefde. Samen met haar strijdmakker Rikku en nieuwkomer Paine vormt ze een alternatief voor Charlie’s Angels. Sterk, slim en beeldschoon. Square tekent de hoofdpersonages uitzonderlijk levensecht, met hyperrealistische gelaatsuitdrukkingen. Het prima stemacteerwerk in de dialogen versterkt het menselijk karakter van Yuna en haar kompanen nog. De graphics hebben eigenlijk nauwelijks veranderingen ondergaan sinds de vorige aflevering twee jaar geleden, maar durven we dat als kritiek uit te spreken? FF X geldt nog steeds als een van de best ogende PS2-games ooit, dus we mogen al heel tevreden zijn als deze opvolger zelfs maar een héél klein beetje beter doet. Overigens breekt Square met nog een tweede traditie: X-2 is niet alleen de eerste vervolg- Fantasy, maar ook de eerste waarvan de gameplay gebaseerd is op missies in plaats van een lineair verloop. Moedig, zeker in een genre als RPG, dat steunt op de kracht van de plot. Onvermijdelijk hangen de plotontwikkelingen minder hecht aan elkaar dan we gewoon zijn, zwakke schakels worden gelukkig verstevigd met een streepje intelligente humor. Voorbeeld: de plek waar Sin na een bittere strijd de dood vond aan het einde van FF X, is een toeristische attractie geworden in plaats van een gedenkplaats. Een verwijzing naar ground zero in New York? Final Fantasy X-2 moet het stellen zonder origineel verhaal en zonder noemenswaardige technische upgrades, maar denk vooral niet dat deze sequel een vluggertje is. Vijf verschillende ontknopingen houden je wel enkele weken zoet.

Bart Vandormael