FEBUEDER

LINE-UP

Kieran Godfrey (gitaar, zang), Harry Summersgill (bas), Sam Keysell (drums)

ACHTERGROND

Ze zitten met z’n drieën dicht op elkaar gepropt voor de laptop bij Summersgill (20). Hij en Godfrey (19) verplichtten Summersgill (19) drie jaar geleden tot de aankoop van een drumkit. ‘Sam is de jongste van de drie, hij had niet te kiezen.’ Met muziek begonnen ze voor de fun en om te experimenteren, ‘zoals de jazzmuzikanten vroeger’. Ze kijken elkaar vreemd aan wanneer ik hardop moet lachen om dat laatste. Jong, ja, maar op een bescheiden manier erg pienter. ‘Een richting kun je niet voorspellen’, vertelt Godfrey wanneer ik pols naar hun vroegste ijkpunten. ‘Het is zoals vissen. Het kan lang duren voor de vis bijt, en van waar hij komt, kunt je niet zien. Je kunt alleen maar geduld oefenen. So, for the time being, we’re just holding our rod in the water.’ Nu moeten zij hardop lachen. Hengel, weet u wel.

LUISTERVOER

Met Lilac Lane is Febueder (spreek uit als ‘feebjoeder’) aan zijn tweede ep toe. Vier songs, een veelvoud aan ideeën. Godfrey: ‘We jammen en experimenteren graag, maar de melodie is het belangrijkste. Er ligt nooit op voorhand een lijn vast, we spelen gewoon wat met loops en geluidjes, tot er iets leuks ontstaat.’ Speels, zoveel is zeker. Zo neemt Brazilia een aanloop met Beirut-achtige trompetjes, tot een bluesy riff zich naar voren wringt, en aan het eind barst een folky singalong los. Owing drijft dan weer op een zelfverzekerde swagger die meteen doet vergeten dat deze jongens pas de middelbare school zijn ontgroeid.

STATUS

Lilac Lane verschijnt bij het kleine Melodic Records, nadat oprichter Andy Moss hen live aan het werk heeft gezien in Londen. ‘De enige manier om door te breken vanuit Ascot, waar we alle drie vandaan komen, is zo weinig mogelijk in Ascot zijn’, zegt Summersgill. ‘De laatste tijd hebben we elke kans gegrepen om op te treden in Londen, zo’n twee à drie keer per maand.’ Godfrey vult aan: ‘Stresserend, soms. Je kunt in Londen jaren aanmodderen zonder één stap vooruit te raken, of je kunt na één maand al op de cover van NME staan.’ En als ze kunnen kiezen? Godfrey trekt zijn schouders op: ‘We’re just growing into our boots.’

INVLOEDEN

‘Elke week hebben we andere referenties’, klinkt het unisono. De vergelijkingen met Animal Collective en alt-J die hen al te beurt vielen, nemen ze graag in ontvangst. ‘Animal Collective, die zijn zó wild en zó veelzijdig, hoe kan dat geen mooi compliment zijn?’ Momenteel staan ze alle drie wild van de nieuwe albums van Caribou en SBTRKT. ‘Nieuwe muziek die echt nieuw klinkt, zo moet dat zijn.’

JONAS BOEL