Ennio

Noem zonder nadenken één filmcomponist bij naam, en de kans dat u met iemand anders op de proppen komt is niet zo groot: de Italiaanse grootmeester Ennio Morricone is alweer dik twee jaar wijlen, maar zolang een stukadoor op zijn stelling het wijsje van The Good, the Bad and the Ugly fluit of Radio 1 het thema van Once upon a Time in the West in zijn playlist houdt, blijft hij onder ons. Tegelijk is Morricone zoveel meer dan de westerns van Sergio Leone. Onder anderen Quentin Tarantino, Brian De Palma, Terrence Malick en Giuseppe Tornatore tilden hun werk met de hulp van de maestro naar een hoger niveau. Die laatste was op het moment van Morricones overlijden dit klassiek opgezette, liefdevolle eerbetoon aan het maken, zodat we in Ennio nog veel woorden – en handgebaren – van de componist zelf krijgen. Hij wordt eerbiedig aangevuld met getuigenissen van bovenvermelde regisseurs en muzikanten als Bruce Springsteen, Joan Baez en Mike Patton, die het allen over één ding eens zijn: Ennio was de allergrootste. Voor wie hen niet gelooft, bulkt de film bovendien van de klassieke, door onvergetelijke muziek gedragen fragmenten.