EN ACTIE!
Op de set van een nieuwe film. Deze week: Boven is het stil van Nanouk Leopold.
LOCATIE BEGRAAFPLAATS WATERLANDKERKJE, NEDERLAND
AANTAL DRAAIDAGEN 30
RELEASE 24 APRIL
Door Niels Ruëll – Foto: Kris Dewitte
‘Boven is het stil is een prachtig mooi boek van Gerbrand Bakker’, zegt Wim Opbrouck. ‘Maar dat heb ik zelf pas na de opnames vastgesteld. Ik had het ter voorbereiding bewust niet gelezen. Je verfilmt geen boek, maar een scenario. Ondertussen heb ik alle boeken van Bakker gelezen. Wat kan die man schrijven. Pas toen ik het boek las, ontdekte ik dat mijn personage, de Melkrijder, een bedenksel van de regisseur is: een samentrekking van vier mannen. De Melkrijder gaat regelmatig langs op de boerderij van Helmer (Jeroen Willems) in Zeeland. Die woont daar alleen met zijn vader, die op sterven ligt.’
De artistiek leider van het NTGent staat wel vaker op een Nederlandse filmset. ‘Vlaanderen verwacht dat van mij misschien niet, maar vooral voor arthousefilms vraagt Nederland me, Kan door huid heen bijvoorbeeld. Dat ernstiger werk is fijn. Ik heb in Nederland wel geleerd iets assertiever te zijn. Vlaamse bescheidenheid schuif je best aan de kant. Misschien nog het grootste verschil: op een Nederlandse set wordt geen alcohol gedronken, maar karnemelk.’
De regie van Boven is het stil was in handen van Nanouk Leopold, bekend van kunstzinnige films als Wolfsbergen (2007) en Guernsey (2005). ‘Nanouk wilde al met me werken sinds ze me in de jaren negentig in een voorstelling had gezien. Maar dat lukte nooit. Ik was erg nieuwsgierig naar haar gestileerde wereld met veel aandacht voor miscommunicatie, kwetsbaarheid en stilte. Ik vroeg me alleen af of dat te combineren viel met mijn temperament. Ik ben van nature nogal een barokke speler. Maar goed, ik ben op zoek naar andere rollen. Ik ben niet wie iedereen denkt dat ik ben. Ik wil in mijn leven verschillende dingen tonen.
‘Op de set ging het er vreemd genoeg speels en avontuurlijk toe. Nanouk geeft veel vertrouwen. Er werd vaak geïmproviseerd en gelachen. Uiteindelijk krijgt ze wel wat ze wil. Ze is een meester in acteurs op een ander niveau krijgen.’
Hoofdrolspeler Jeroen Willems, een grote Nederlandse acteur, stierf begin december op zijn 50e tijdens de repetities voor een optreden ter ere van 125 jaar Carré. ‘Zo sneuvelen op het veld van eer, op een podium godbetert, héél spijtig’, zegt Opbrouck. ‘Jeroen had een lastig leven achter de rug, maar tijdens het filmen was hij zo gelukkig. We reden vaak samen naar de locatie. Ik wist dat hij een fantastisch acteur was, maar deze zomer heb ik dat zelf ondervonden. Op de begrafenis in Amsterdam voelde ik het zo: een van ons, van ons slag, vertrekt veel te vroeg naar de eeuwige jachtvelden. Er zijn verdorie nog drie films op komst waarin hij de hoofdrol speelt. En alsof de duivel ermee gemoeid is: het thema van de dood is zeer aanwezig in Boven is het stil. Dat wordt straks hoe dan ook een in memoriam.
‘Het laatste beeld dat ik van Jeroen heb, is dat we naast elkaar liggen aan het water, ergens in een polder in Zeeland op een bloedhete dag. We hadden aangedrongen op die scène, een mooi beeld uit het boek. De twee mannen vrijen niet, maar ze gaan heel fysiek met elkaar om. We zwommen en lagen wat op de kant. Het was bijna alsof er niet gefilmd werd.’
DOOR HANS BOFFEL & GEERT ZAGERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier