The Polar Express is vanaf 8/12 bij ons in de bioscoop te zien
Op kerstavond ligt een jongetje in bed te wachten op de kerstman. Plotseling hoort hij een trein naderen – hoewel hij helemaal niet bij een spoorweg woont – en hij gaat naar buiten om te kijken. Er stopt een grote wagon voor zijn huis; een conducteur stapt uit en vraagt hem of hij met The Polar Express mee wil reizen naar de Noordpool. Het is het begin van een droomuitstapje naar de woonplaats van Santa Claus.
The Polar Express, dat deze week in de VS uitkomt, lijkt qua verhaal dan wel een typisch Amerikaanse kerstfilm, de animatieprent belooft op technologisch vlak grensverleggend te zijn. Want dit moet de eerste film worden waarin menselijke personages die met de computer getekend zijn toch levensecht overkomen. The Polar Express is gebaseerd op het gelijknamige kinderboek van illustrator Chris Van Allsburg, en om diens typische tekenstijl na te bootsen, maakte men voor de film gebruik van een nieuwe techniek, ‘performance capture’. Dat ging zo: de acteurs – waaronder Tom Hanks – speelden in een zogenaamd ‘black box theater’ hun scènes. Hun lichaam en gezicht waren daarbij bedekt met bijna tweehonderd reflecterende puntjes, zodat zeventig infraroodcamera’s ieder aspect van hun bewegingen en gezichtsexpressie konden vangen en doorsturen naar de computers. Met die digitale informatie maakte men dan een getekend beeld van de acteur, dat geplaatst werd in de passende achtergrond.
Eén en ander is niet goedkoop natuurlijk: The Polar Express heeft zowat 165 miljoen dollar gekost (sommigen spreken zelfs van 200 miljoen), en gezien de vorige faliekant afgelopen pogingen om menselijke personages door de computer te laten tekenen, is deze film een gigantische gok. Maar er zitten wel enkele grote namen aan de knoppen: de special effects komen uit de computers van Sony’s Imageworks, dat eerder al werkte aan The Matrix en The Lord of The Rings, en regisseur van dienst is Robert Zemeckis, een man die al wat ervaring heeft met grensverleggende technologie. In 1988 zorgde hij in Who Framed Roger Rabbit? voor een naadloos huwelijk tussen animatie en live action, en in Forrest Gump uit 1994 liet hij in een sterk staaltje van trucage Tom Hanks de hand van JFK schudden. Als iemand ‘performance capture’ kan doen werken, dan is hij het dus wel. (S.W.)
S.W.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier