Niet iederéén was enthousiast over Mr. Oizo’s Lambs Anger – ‘C&C Music Factory geïmporteerd naar iTunes via een bekraste CD’, aldus Pitchfork. Wij vonden het 3e album van Quentin Dupieux’ alter ego wél een van de leukste danceplaten van 2008, want ‘onweerstaanbaar foute kermismuziek waarop het pompen of verzuipen is’. Aan u de keuze tijdens Polsslag.

Tien jaar geleden brak Quentin Dupieux (35) onverwacht door via een door hem geregisseerde Levi’s commercial met in de hoofdrol Flat Eric, een geel pluchen scharminkel. De soundtrack bij die clip, Flat Beat, een lap wankele en overstuurde elektro, groeide tot Dupieux’ ontsteltenis tot een clubklassieker uit en zijn sound beïnvloedde artiesten als Soulwax, Justice en Boys Noize.

Vind je het vervelend dat je nog steeds met Flat Eric vereenzelvigd wordt?

Dupieux: Geen klein beetje. Nooit meer verbind ik mijn naam of muziek aan een commercieel product! Achteraf gezien is het onbegrijpelijk dat die track tot een hit uitgroeide: een instrumentaal, experimenteel en ruig elektronisch dansnummer werd plat gedraaid op de radio, ongehoord in die tijd. Plots behoorde ik tot de mainstream.

Dus wrong je die status de nek om met ‘Analog Worms Attack’, je eerste album.

Dupieux: Ik wilde mijn geloofwaardigheid heroveren. Daarom bokste ik een album vol abstracte hiphopbeats en overstuurde synthesizers in elkaar. Et voilà: weg commercieel imago.

Tegenwoordig halen hiphoppers als Timbaland en Kanye West inspiratie uit het dancewereldje.

Dupieux: Muziek loopt in cycli. Hiphop zat op een dood spoor, zodat de producers op zoek gingen naar inspiratie buiten hun cultuur. Zo kwam Timbaland bij Aphex Twin terecht, en Kanye bij Daft Punk – de cirkel is rond. Maar ik zeg altijd: je kiest je invloeden niet. Alles waarmee je in aanraking komt, heeft invloed, ook dingen waar je niet van houdt.

‘Lambs Anger’ klinkt alsof je je in de studio erg geamuseerd hebt.

Dupieux: Weet je, elektronische dansmuziek is geen Grote Kunst. Het is fun, muziek voor iPods en discotheken. Iedere vijftienjarige met een laptop kan het maken. Ik heb me in de studio dus compleet laten gaan en er achteraf zonder veel nadenken de beste stukken uit geselecteerd.

In ‘Positif’ wordt één zinnetje herhaald: ‘Vous êtes des animaux.’ Had je iemand speciaal in gedachten?

Dupieux: Ik ben van nature geen dj, maar word veel gevraagd om in clubs te spelen. Leuk om te doen, maar als ik geen connectie met het publiek kan maken, hangt het me snel de keel uit. Ik draaide eens op een feest bevolkt door vervelende mensen die enkel de typische, voorspelbare tracks wilden horen. Ik was behoorlijk pissed off, en toen schoot die zin me te binnen: ‘ Vous êtes des animaux.’ Als ze nu aan mijn hoofd komen zeuren, knal ik dat door de boxen. (Lacht) Een beetje zwarte humor kan nooit kwaad.

De disco- en funksamples op het album komen van bekende hits van Bohannon en Lynn Collins. Opvallend, want al vele keren voorgedaan.

Dupieux: Jazz, funk en blues zijn mijn eerste liefdes. Ik ben totaal niet vertrouwd met ‘blanke muziek’ zoals rock en ik ben al helemaal geen crate digger op zoek naar obscure stuff. Geef mij maar James Brown, wat mij betreft de grootste artiest aller tijden.

Wat ik wil zeggen: voor jou zijn die samples misschien oude koek, maar weinig jonge gasten kennen hun muziekgeschiedenis. Ik wil niet aan muzikale opvoeding doen – die pretentie heb ik niet – maar als ik een paar mensen iets kan bijbrengen, zou dat mooi zijn. Neem nu de sample van Goblin die Justice in Phantom gebruikte. Veel kids ontdekten die obscure groep toen voor het eerst.

Twee jaar geleden verscheen je filmdebuut, ‘Steak’ – jammer genoeg nooit buiten Frankrijk uitgebracht.

Dupieux: De schuld van de producer. Die vond het niet eens de moeite om de film van ondertitels te voorzien. Typisch Frankrijk. Het is een experimentele komedie over de stompzinnigheid die in de wereld heerst en waarin tegelijk weinig en veel gebeurt. Mijn grote voorbeeld is de surrealist Luis Buñuel, zijn vrije manier van filmen is erg bepalend geweest in mijn leven. Het is cinema die ademt.

Reken je daarom af met Hollywood in ‘Bruce Willis Is Dead’?

Dupieux: Oh, maar ik houd net van Bruce Willis! Ik ben een grote fan van de Die Hard-films. Ik krijg een geweldige kick van over the top explosies.

Polsslag

Zaterdag 2/5, Grenslandhallen, Hasselt

Door Jonas Boel