ZET DE VREDESIDEALEN EVEN OPZIJ, EN WAAG U IN DE VISUEEL VERBLUFFENDE EN CLAUSTROFOBISCHE WERELD VAN ‘DOOM 3’.

(PC)

Doom 3 ****

Een sterke rockgroep die zes jaar wacht om een nieuwe plaat uit te brengen, verliest altijd. Ofwel is ze helemaal vergeten door haar fans, ofwel wordt ze het slachtoffer van de waanzinnig hoge verwachtingen van die fans. Doom is geen rockgroep (al zou dat met zo’n naam best kunnen), maar zit ongeveer met hetzelfde probleem. De befaamde shooter is niet vergeten, doordat productiehuis id Software de opvolger van zijn meesterwerk ontelbare keren heeft aangekondigd en uitgesteld. Nu Doom 3 er eindelijk is, krijgen de spelmakers de wind van voren, precies zoals te verwachten viel. En even voorspelbaar: de kritiek slaat soms nergens op. Zo zijn er gamers die klagen omdat het hoofdpersonage ten strijde trekt zonder een helm te dragen, of omdat de batterijen van zijn zaklamp nooit plat lijken te gaan. Details zijn belangrijk, maar je moet van slechte wil zijn om je oordeel te baseren op de levensduur van de batterijen in een zaklamp. En wat met het argument dat de nieuwe Doom erg op de oude lijkt? Dat klopt wel, al kan je moeilijk verwachten dat de shooter zijn succesformule overboord gooit en zichzelf opnieuw uitvindt. Niet dat álle kritiek onzin is: het feit dat de talrijke vijanden in de game weinig blijk geven van tactisch inzicht, wijst op een gebrekkige artificiële intelligentie in de programmatuur – een van de domeinen waarop id Software het verschil had kunnen maken. De tegenstanders duiken op waar je ze niet verwacht, maar doen dat zo vaak dat het onverwachte voorspelbaar wordt. Het verschil maken de Amerikaanse ontwikkelaars echter met hun nieuwe grafische engine, die waanzinnig mooie decors op het scherm tovert en van Doom 3 visueel een van de meest indrukwekkende games ooit maakt. Hoewel de actie zich grotendeels in de duisternis voltrekt, wordt ze in prachtige beelden gevat. Een technisch huzarenstuk, zeker wanneer je bedenkt dat de decors veranderen bij elke beweging die je maakt, iets waar makers van een tekenfilm geen rekening mee hoeven te houden. Ook knap: de duisternis heeft een claustrofobisch effect waar je helemaal gek van dreigt te worden. En dus dood. Want als je wild in het rond begint te schieten, zit je snel door je munitie heen. De spanning is te snijden, maar wordt wel regelmatig onderbroken door berichten van je strijdmakkers. Ze negeren is spijtig genoeg geen optie, want je hebt ze nodig om het einde te halen. Conclusie: Doom 3 is klasse, maar niet zonder fouten en daardoor voor de fans misschien niet goed genóég. Jammer is in ieder geval dat de nieuwe niet alleen op de oude lijkt, maar ook op de honderden shooters die het concept van de klassieker schaamteloos hebben overgenomen. Zoals gezegd, het valt niet mee.

Bart Vandormael