Drie uur ****
Eerste zin Een stilstaand moment; alsof de tijd zelf wacht, zich niet langer laat meten.
Op een Britse school wordt geschoten. Twee of drie schutters schieten de directeur neer, dreigen een bom te laten ontploffen en gebruiken oortjes en drones om hun slagveld te overzien. Maar de leerlingen en leerkrachten geven zich niet zomaar gewonnen en gebruiken al hun skills om in afwachting van de politie erger te voorkomen: boeken dienen als barricade en de dramadocente kalmeert de zenuwen met de generale repetitie van Macbeth. Dat leerlingen andere leerlingen willen vermoorden, is al kwalijk, maar wanneer hun motieven via het dark web duidelijk worden, moeten sommigen nog meer voor hun leven vrezen.
Rosamund Lupton (auteur van Zusje en Dochter) had hier een bloedig spektakelstuk van kunnen maken, maar gaat net voor het omgekeerde. Deze uitzonderlijke misdaadroman gaat over durven en zijn, angst en uitsluiting, en stelt consequent de grote vragen: waar kom ik vandaan, wie ben ik nu en waar ga ik naartoe? De personages beklijven vanaf het begin, van de neergeschoten schooldirecteur, de ongeruste moeder die maar geen contact krijgt met haar zoon, de zwangere politievrouw die erger moet voorkomen en de Syrische jongen die ondanks al zijn al zijn angsten en trauma’s zijn bange broertje wil redden.
Rosamund Lupton, De Boekerij (oorspronkelijk titel: Three Hours), 365 blz., ? 16,99.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
