Drahla

Postpunkbands die een schrille sax doorheen hun geluid laten stuiven: al sinds pakweg X-Ray Spex en natuurlijk de no wave-spasmes van James Chance bent u ermee vertrouwd. Wat kan een jongvolwassen trio uit Leeds nog toevoegen aan dat dollen met chaos, gekartelde doemgitaren en sloganesk verwoorde weltschmerz? De strakke spanning in React/Revolt doet de titel van dat nummer alleszins gestand. De groep weet ook aardig hoe ze flarden Sonic Youth of Fugazi voor haar kar moet spannen, en zangeres-gitariste Luciel Brown blijft overeind op het koord tussen monotoon je-m’en-foutisme en prangende verontwaardiging. Het hier enkele maanden aangestipte, eveneens nagedachten bij punk formulerende Big Joanie komt verrassender uit de hoek, maar ook Drahla’s debuut belooft wel wat.