MARIA FULL OF GRACE

Maria Full of Grace won de Audience Award op het jongste Sundance Film Festival. Het is een hyperintelligent, rauw en wraakroepend verslag over de manier waarop de Amerikaanse droom en de mythe van de VS als thuishaven van de vrijheid ook nu nog de verschoppelingen der aarde inspireert. Om uit haar doodlopend bestaan in Colombia te breken – een rotjob in een bloemenfabriek en een rotvriendje dat haar ‘volsteekt’ – laat de 17-jarige Maria zich ompraten door een dealer uit Bogota om ‘mule’te worden, koerier van heroïnecapsules. Die drugs moet ze inslikken en over de grens helemaal tot in Newark krijgen. Met de blik van onderzoeksjournalist, socio- en antropoloog duwt regisseur Joshua Marston ons genadeloos in de wanhopige, naar waardigheid en respect zoekende geest van een van de honderden miljoenen slachtoffers die het globale kapitalisme rijk is. Dat levert voortdurend sterke scènes op, zoals het meer dan pijnlijke inslikken van smack-pakjes ter grootte van een tampon of de mislukte levering door een collega-koerier. Hoe slim en vol empathie Marston zijn onderwerp ook benadert (zonder het moralisme of de absurde zijsporen van Traffic), het is vooral zijn hoofdrolspeelster Catalina Sandino Moreno (die hij tijdens een gewone castingsessie ontdekte) die de film tot een staat van genade verheft. Maria Full of Grace hangt een ontluisterend beeld op van een wereld die slechts arm en rijk kent en geen moer geeft om de manier waarop je die rijkdom probeert te bereiken. (J.S.)

HULDE : JERRY GOLDSMITH

Zoals u zeker gemerkt hebt, sneuvelen de grote filmcomponisten de laatste tijd bij bosjes. Het festival brengt in de Gentse Opera een eerbetoon aan Jerry Goldsmith, een van de beste en meest miskende filmcomponisten, die in juli aan kanker overleed. Meer dan driehonderd soundtracks bij vooraanstaande films en tv-series staan op zijn grafsteen, van wereldbefaamde, meer ‘experimentele’ muziekstukken (The Planet Of The Apes, Alien), over ronduit meesterlijke suspensescores (The Omen), tot meer dan degelijk ‘bandwerk’ voor de Hollywoodmachine (Star Trek: The Motion Picture, Gremlins). Goldsmith werd zeventien keer genomineerd voor een oscar, maar slechts eenmaal won hij hem, voor The Omen in 1977. (J.S.)

HULDE : COUNTRY OF MY SKULL

Zuid-Afrika viert de tiende verjaardag van de afschaffing van apartheid. Het Gentse festival kon dus niet voorbij aan John Boormans laatste film, Country of My Skull. De Britse veteraan (Point Blank, Deliverance, The General) doet niet alleen het relaas van de waarheids- en verzoeningscommissie, hij slaagt er ook in het meest onwaarschijnlijke filmpaar sinds jaren te vormen: Samuel L. Jackson, als journalist Langston Whitfield, en Juliette Binoche, als de Zuid-Afrikaanse dichteres Anna Malan. In de onweerstaanbare aantrekkingskracht tussen deze twee uiteenlopende personages verbeeldt John Boorman de hoop van velen, al is de samenleving tien jaar na datum nog even hard gescheiden als toen. (J.S.)